1. Toe Samuel oud geword het, het hy sy seuns as leiers oor Israel aangestel.
2. Die oudste se naam was Joël en dié van die tweede Abia. Hulle was leiers in Berseba.
3. Maar Samuel se seuns was nie soos hy nie: hulle het hulle verryk ten koste van ander, het omkoopgeskenke aangeneem en die regspraak verdraai.
4. Al die leiers van Israel het bymekaargekom en na Samuel toe in Rama gegaan.
5. Hulle het vir hom gesê: “Kyk, u het oud geword. U kinders is nie soos u nie. Stel nou liewer 'n koning oor ons aan om oor ons te regeer, soos dit by al die nasies is.”
6. Maar vir Samuel was dit verkeerd dat hulle gesê het: “Gee ons tog 'n koning om oor ons te regeer.”Samuel het tot die Here gebid,
7. en die Here het vir hom gesê: “Gee toe aan die versoek van die volk in alles wat hulle van jou vra. Hulle het jóú nie verwerp nie; hulle het Mý verwerp as koning oor hulle.
8. Hulle het nou ook met jou gemaak wat hulle met My gedoen het sedert Ek hulle uit Egipte laat trek het tot nou toe: hulle het My verlaat en ander gode gedien.
9. Gee nou maar toe aan hulle versoek. Stel die saak net baie duidelik aan hulle: sê vir hulle wat die reg van die koning is wat oor hulle sal regeer.”
10. Samuel het al die woorde van die Here oorgedra aan die volk wat van hom 'n koning gevra het.
11. Hy het gesê: “Dit sal die reg wees van die koning wat oor julle sal regeer: julle seuns sal hy vat en party by sy wa en perderuiters aanstel, party om voor sy wa uit te hardloop,
12. party sal hy aanstel as bevelvoerders oor afdelings en onderafdelings van die leër, party om sy lande te ploeg en sy oes in te samel, en party om sy krygstuig en uitrusting vir sy strydwaens te maak;
13. julle dogters sal hy vat om vir hom salf te meng, om vir hom te kook en te bak;
14. julle beste lande, wingerde en olyfboorde sal hy vat en aan sy amptenare gee;
15. van julle saaigrond en wingerde se opbrengs sal hy 'n tiende vat en aan sy paleispersoneel en sy amptenare gee;
16. julle beste slawe, slavinne en jong manne, en julle donkies sal hy vat en vir sy werk gebruik;
17. van julle kleinvee sal hy 'n tiende vat, en julle self sal sy slawe wees.
18. “Daardie dag sal julle om hulp roep vanweë julle koning vir wie julle verkies het, maar dan sal die Here julle nie antwoord nie.”
19. Maar die volk het geweier om na Samuel te luister. Hulle het vir hom gesê: “Nee, daar moet tog maar 'n koning oor ons wees.
20. Ons wil ook soos al die nasies wees. Ons koning moet oor ons regeer; hy moet ons lei en ons oorloë voer.”
21. Samuel het na die woorde van die volk geluister en dit vir die Here vertel.
22. Toe sê die Here vir Samuel: “Gee toe aan hulle versoek. Stel 'n koning oor hulle aan.”Samuel het vir die manne van Israel gesê: “Gaan julle nou almal huis toe.”