Ou Testament

Nuwe Testament

2 Korintiërs 11:17-23 Afrikaans 1983 (AFR83)

17. Wat ek nou sê, kom nie van die Here nie. Nee, in hierdie aangeleentheid praat ek werklik soos 'n dwaas, in die oortuiging dat ek grond het om te roem.

18. Aangesien daar baie is wat op suiwer menslike gronde grootpraat, sal ek ook grootpraat.

19. Julle wat so verstandig is, verdra mos geredelik die dwaas.

20. Julle verdra dit as iemand julle soos slawe behandel, as iemand julle uitbuit, as iemand julle bedrieg, as iemand julle uit die hoogte behandel, as iemand julle in die gesig klap.

21. Laat my dan maar tot my skande erken dat ons vir sulke dinge te swak was!Nou praat ek soos 'n dwaas: enigiets waarop iemand aanspraak maak om te roem, daarop kan ek ook roem.

22. Is hulle Hebreërs? Ek ook. Is hulle Israeliete? Ek ook. Stam hulle van Abraham af? Ek ook.

23. Is hulle dienaars van Christus? En nou praat ek asof ek van my verstand af is: ek nog meer! Ek het harder gewerk, ek was meer in die tronk, ek is meer dikwels geslaan, ek was dikwels in doodsgevaar.

Lees volledige hoofstuk 2 Korintiërs 11