8. En hy het geroep soos ’n leeu. Op die wagtoring, Here, staan ek gedurig by dag, en op my wagpos stel ek my al die nagte.
9. En kyk, daar kom ’n stoet manne, ruiters twee aan twee. Toe het hy aangehef en gesê: Geval, geval het Babel, en hulle het al die gesnede beelde van sy gode verbrysel teen die grond.
10. o My vertrapte en gedorste volk, wat ek gehoor het van die Here van die leërskare, die God van Israel, het ek julle bekend gemaak.
11. GODSPRAAK oor Duma. Daar roep een my toe van Seïr af: Wagter, hoe ver is dit in die nag? Wagter, hoe ver in die nag?
12. Die wagter sê: Die môre kom, en ook die nag. Wil julle vra, vra; keer terug, kom.
13. GODSPRAAK teen Arabië. In die bos in Arabië moet julle vernag, karavane van die Dedaniete!
14. Bring vir die dorstige water tegemoet! Die inwoners van die land Tema het die vlugteling met brood teëgekom.
15. Want hulle het gevlug vir swaarde, vir die swaard wat uitgetrek en vir die boog wat gespan is, en vir die druk van die oorlog.
16. Want so het die Here vir my gesê: Binne ’n jaar — soos die jare van ’n dagloner — sal al die heerlikheid van Kedar verdwyn.