18. Ag, kon ek my maar opvrolik in kommer! My hart is krank in my.
19. Daar is die hulpgeroep van die dogter van my volk uit ’n baie ver land: Is die Here nie in Sion nie? Of is sy Koning nie daarin nie? Waarom het hulle My geterg met hulle gesnede beelde, met vreemde, nietige afgode?
20. Die oes is verby, die somer is ten einde, en óns is nie verlos nie!
21. Vanweë die verbreking van die dogter van my volk is ek gebreek, is ek in die rou; verbaasdheid het my aangegryp.
22. Is daar geen balsem in Gílead nie? Of is daar geen geneesheer nie? Want waarom het die genesing van die dogter van my volk nie tot stand gekom nie?