5. VERKONDIG in Juda en laat dit hoor in Jerusalem en sê: Blaas die basuin in die land! Roep hardop en sê: Kom bymekaar, en laat ons in die versterkte stede ingaan!
6. Steek óp die banier na Sion toe! Vlug, bly nie staan nie! Want Ek bring ’n onheil uit die Noorde en ’n groot verwoesting.
7. ’n Leeu het opgekom uit sy bos en ’n verderwer van nasies het weggetrek, uitgegaan uit sy plek om jou land ’n woesteny te maak; jou stede sal verwoes word, sonder inwoners.
8. Daarom, omgord julle met rouklere, klaag en huil, want die toorngloed van die Here teen ons het nie bedaar nie.
9. En op dié dag, spreek die Here, sal die moed van die koning en die moed van die vorste vergaan, en die priesters sal verskrik wees en die profete verstom staan.
10. Toe het ek gesê: Ag, Here Here, waarlik, U het hierdie volk en Jerusalem grootliks mislei met die woorde: Julle sal vrede hê — terwyl die swaard tot aan die siel raak.
11. In dié tyd sal aan hierdie volk en aan Jerusalem gesê word: ’n Gloeiende wind van die kaal heuwels in die woestyn op pad na die dogter van my volk, nie om te wan of te suiwer nie!
12. ’n Wind te sterk vir hierdie dinge sal vir My kom; nou sal Ek ook oordele teen hulle uitspreek.
13. Kyk, soos wolke kom hy op, en soos ’n stormwind is sy strydwaens; sy perde is vinniger as arende. Wee ons, want ons is verwoes!
14. Was jou hart van boosheid, o Jerusalem, dat jy gered kan word. Hoe lank sal jou onheilsgedagtes in jou binneste vertoef?
15. Want ’n stem verkondig uit Dan en laat onheil hoor van die gebergte van Efraim af.
16. Vermeld dit aan die nasies! Kyk, laat dit hoor teen Jerusalem! Beleëraars kom uit ’n ver land en het hulle stem verhef teen die stede van Juda.
17. Soos veldwagters is hulle teen die stad rondom, omdat dit teen My wederstrewig was, spreek die Here.
18. Jou wandel en jou handel het jou dit aangedoen; dit is jou boosheid; ja, bitter is dit, ja, dit raak tot aan jou hart.