1. VERDER het die woord van die Here tot my gekom en gesê:
2. Mensekind, jy woon onder mense van die wederstrewige huis, wat oë het om te sien, maar nie sien nie; ore het om te hoor, maar nie hoor nie, want hulle is ’n wederstrewige huis.
3. Maar jy, mensekind, maak vir jou toebereidsels om in ballingskap te gaan, en gaan oordag in ballingskap voor hulle oë; vertrek soos ’n balling voor hulle oë, van jou woonplek af na ’n ander plek toe — miskien sal hulle dit sien, want hulle is ’n wederstrewige huis.
4. En jy moet jou goed oordag uitbring voor hulle oë soos die goed wat vir ’n ballingskap nodig is; maar self moet jy in die aand uitgaan voor hulle oë soos die wat in ballingskap uitgaan.
5. Breek vir jou ’n gat in die muur voor hulle oë, en bring dit daardeur uit.
6. Voor hulle oë moet jy dit op die skouer dra, in die pikdonker moet jy dit uitbring; jou aangesig moet jy bedek, sodat jy die land nie sien nie; want Ek maak jou tot ’n sinnebeeld vir die huis van Israel.
7. Ek het toe gedoen soos my beveel is: ek het my goed oordag uitgebring soos die goed wat vir ’n ballingskap nodig is; en in die aand het ek met my hand vir my ’n gat in die muur gebreek; in die pikdonker het ek dit uitgebring, dit op die skouer voor hulle oë gedra.
8. Toe kom die woord van die Here tot my in die môre en sê:
9. Mensekind, het die huis van Israel, die wederstrewige huis, nie vir jou gesê: Wat maak jy daar nie?
10. Sê vir hulle: So spreek die Here Here: Hierdie las sien op die vors in Jerusalem en die hele huis van Israel wat onder hulle woon.