3. U weet self dat my vader Dawid geen huis vir die Naam van die Here sy God kon bou nie vanweë die oorlog waarmee hulle hom omring het, totdat die Here hulle onder sy voetsole gebring het.
4. Maar nou het die Here my God my rus gegee rondom; daar is geen teëstander en daar is geen onheil wat dreig nie.
5. En kyk, ek is van plan om vir die Naam van die Here my God ’n huis te bou soos die Here met my vader Dawid gespreek en gesê het: Jou seun wat Ek in jou plek op jou troon sal sit, hy sal die huis vir my Naam bou.
6. Gee dan nou bevel dat hulle vir my seders uit die Líbanon kap, en laat my dienaars saam met u dienaars wees, en die loon van u dienaars sal ek u gee net soos u sê; want u weet self dat onder ons niemand is wat verstaan om bome te kap soos die Sidoniërs nie.
7. Net toe Hiram die woorde van Salomo hoor, was hy baie bly en sê: Geseënd is die Here vandag wat vir Dawid ’n wyse seun gegee het oor hierdie groot volk.
8. Daarop laat Hiram aan Salomo weet: Ek het gehoor wat u my laat weet het; ék sal doen alles wat u verlang insake die sederhout en die sipreshout.
9. My dienaars sal dit van die Líbanon na die see afbring, en ék sal daar vlotte van maak op die see, tot by die plek wat u my sal laat weet, en ek sal dit daar uitmekaar laat neem; dan kan ú dit laat wegneem; en ú moet doen wat ek verlang deur voedsel aan my huis te lewer.
10. So het Hiram dan aan Salomo sederhout en sipreshout gelewer, soveel as hy wou hê,
11. terwyl Salomo aan Hiram gelewer het twintigduisend kor koring as voedsel vir sy huis en twintig kor uitgestampte olie; so het Salomo aan Hiram jaar vir jaar gelewer.
12. En die Here het aan Salomo wysheid gegee volgens sy belofte, en daar was vrede tussen Hiram en Salomo, en hulle twee het ’n verbond gesluit.
13. Verder het koning Salomo uit die hele Israel die dwangarbeiders laat opkom, sodat die dwangarbeiders dertigduisend man was.