49. En toe hulle Hom op die see sien loop, het hulle gemeen dat dit ’n spook was en hard uitgeskreeu;
50. want hulle het Hom almal gesien en was ontsteld. Toe spreek Hy dadelik met hulle en sê vir hulle: Hou goeie moed, dit is Ek; moenie vrees nie.
51. En Hy het by hulle in die skuit geklim, en die wind het gaan lê; en hulle was by hulleself uitermate verbaas en verwonderd.
52. Want hulle het by die wonder van die brode nie verstandig geword nie, omdat hulle hart verhard was.
53. En nadat hulle oorgevaar het, het hulle by die land Gennésaret aangekom en daar aan wal gaan lê.