12. Maar die huurling en hy wat nie ’n herder is nie, van wie die skape nie die eiendom is nie, sien die wolf kom en laat die skape staan en vlug, en die wolf vang hulle en jaag die skape uitmekaar.
13. En die huurling vlug, omdat hy ’n huurling is en niks vir die skape omgee nie.
14. Ek is die goeie herder, en Ek ken my eie en word deur my eie geken.
15. Net soos die Vader My ken, ken Ek ook die Vader; en Ek lê my lewe af vir die skape.
16. Ek het nog ander skape wat nie aan hierdie stal behoort nie. Ek moet hulle ook lei, en hulle sal na my stem luister, en dit sal wees een kudde, een herder.
17. Daarom het die Vader My lief, omdat Ek my lewe aflê om dit weer te neem.
18. Niemand neem dit van My af nie, maar Ek lê dit uit Myself af. Ek het mag om dit af te lê en Ek het mag om dit weer te neem. Hierdie gebod het Ek van my Vader ontvang.
19. Daar het toe weer verdeeldheid onder die Jode gekom oor hierdie woorde.
20. En baie van hulle het gesê: Hy is van die duiwel besete en is kranksinnig; wat luister julle na Hom?
21. Ander het gesê: Hierdie woorde is nie van ’n besetene nie; ’n duiwel kan tog nie die oë van blindes open nie.
22. EN dit was die fees van die tempelwyding in Jerusalem, en dit was winter.
23. En Jesus het in die tempel gewandel in die pilaargang van Salomo.
24. En die Jode het Hom omring en vir Hom gesê: Hoe lank hou U ons in onsekerheid? As U die Christus is, sê dit vir ons ronduit.
25. Jesus antwoord hulle: Ek het dit vir julle gesê, en julle glo nie. Die werke wat Ek doen in die Naam van my Vader, dié getuig van My.
26. Maar julle glo nie, want julle is nie van my skape nie, soos Ek vir julle gesê het.