10. en hy het baie honger geword en wou eet; en terwyl hulle besig was om klaar te maak, het daar ’n verrukking van sinne oor hom gekom:
11. hy sien die hemel geopend en ’n voorwerp soos ’n groot laken na hom afdaal, wat aan die vier hoeke vasgebind is en op die aarde neergelaat word.
12. Daarin was al die viervoetige diere van die aarde en die wilde en kruipende diere en die voëls van die hemel.
13. Toe kom daar ’n stem na hom: Staan op, Petrus, slag en eet!
14. En Petrus sê: Nooit nie, Here, want ek het nooit iets onheiligs of onreins geëet nie.
15. En weer het die stem vir die tweede keer na hom gekom: Wat God rein gemaak het, mag jy nie onheilig ag nie.
16. En dit het drie maal gebeur, en die voorwerp is weer in die hemel opgeneem.
17. En terwyl Petrus by homself daaroor verleë was wat die gesig tog kon beteken wat hy gesien het, staan die manne wat deur Cornelius gestuur was, daar by die poort en verneem na die huis van Simon.
18. En hulle roep en vra of Simon, wat ook Petrus genoem word, daar tuis is.
19. En terwyl Petrus nadink oor die gesig, sê die Gees vir hom: Daar is drie manne wat jou soek.
20. Staan dan op, klim af en gaan saam met hulle sonder om te twyfel, want Ek het hulle gestuur.
21. En Petrus het afgeklim na die manne wat deur Cornelius na hom gestuur was, en gesê: Kyk, dit is ek wat julle soek. Wat is die rede waarom julle hier is?