17-18. Onca büyük zenginlikBir saat içinde yok oldu.’“Gemi kaptanları, yolcular, tayfalar, denizde çalışanların hepsi, onu yakan ateşin dumanını görünce uzakta durup, ‘Koca kent gibisi var mı?’ diye feryat ettiler.
19. Başlarına toprak döktüler, yas tutup ağlayarak feryat ettiler:‘Vay başına koca kent, vay!Denizde gemileri olanların hepsiOnun sayesinde, onun değerli mallarıylaZengin olmuşlardı.Kent bir saat içinde viraneye döndü.’
20. Ey gök, kutsallar, elçiler, peygamberler!Onun başına gelenlere sevinin!Çünkü Tanrı onu yargılayıp hakkınızı aldı.”
21. Sonra güçlü bir melek değirmen taşına benzer büyük bir taşı kaldırıp denize atarak şöyle dedi:“Koca kent Babil deİşte böyle şiddetle atılacakVe bir daha görülmeyecek.
22. Artık sende lir çalanların, ezgi okuyanların,Kaval ve borazan çalanların sesiHiç işitilmeyecek.Artık sende hiçbir el sanatının ustası bulunmayacak.Sende artık değirmen sesi duyulmayacak.
23. Artık sende hiç kandil ışığı parlamayacak.Sende artık gelin güvey sesi duyulmayacak.Senin tüccarların dünyanın büyükleriydi.Bütün uluslar senin büyücülüğünle yoldan sapmıştı.
24. Peygamberlerin, kutsallarınVe yeryüzünde boğazlanan herkesin kanıSende bulundu.”