8. Cesetleri, simgesel olarak Sodom ve Mısır diye adlandırılan büyük kentin anayoluna serilecek. Onların Rabbi de orada çarmıha gerilmişti.
9. Her halktan, oymaktan, dilden, ulustan insan üç buçuk gün cesetlerini seyredecek, cesetlerinin mezara konulmasına izin vermeyecekler.
10. Yeryüzünde yaşayanlar onların bu durumuna sevinip bayram edecek, birbirlerine armağanlar gönderecekler. Çünkü bu iki peygamber yeryüzünde yaşayanlara çok eziyet etmişti.
11. Üç buçuk gün sonra iki peygamber, Tanrı'dan gelen yaşam soluğunu alınca ayağa kalktılar. Onları görenler dehşete kapıldı.
12. İki peygamber gökten gelen yüksek bir sesin, “Buraya çıkın!” dediğini işittiler. Sonra düşmanlarının gözü önünde bir bulut içinde göğe yükseldiler.
13. Tam o saatte şiddetli bir deprem oldu, kentin onda biri yıkıldı. Depremde yedi bin kişi can verdi. Geriye kalanlar dehşete kapılıp gökteki Tanrı'yı yücelttiler.
14. İkinci “vay” geçti. İşte, üçüncü “vay” tez geliyor.
15. Yedinci melek borazanını çaldı. Gökte yüksek sesler duyuldu:“Dünyanın egemenliğiRabbimiz'in ve Mesihi'nin oldu.O sonsuzlara dek egemenlik sürecek.”
16-17. Tanrı'nın önünde tahtlarında oturan yirmi dört ihtiyar yüzüstü yere kapandı. Tanrı'ya tapınarak şöyle dediler:“Her Şeye Gücü Yeten,Var olan, var olmuş olan Rab Tanrı!Sana şükrediyoruz.Çünkü büyük gücünü kuşanıpEgemenlik sürmeye başladın.
18. Uluslar gazaba gelmişlerdi.Şimdiyse senin gazabın üzerlerine geldi.Ölüleri yargılamak,Kulların olan peygamberleri, kutsalları,Küçük olsun büyük olsun,Senin adından korkanları ödüllendirmekVe yeryüzünü mahvedenleri mahvetmek zamanı da geldi.”
19. Ardından Tanrı'nın gökteki tapınağı açıldı, tapınakta O'nun Antlaşma Sandığı göründü. O anda şimşekler çaktı, uğultular, gök gürlemeleri işitildi. Yer sarsıldı, şiddetli bir dolu fırtınası koptu.