8. Çünkü İnsanoğlu Şabat Günü'nün de Rabbi'dir.”
9. İsa oradan ayrılıp onların havrasına gitti.
10. Orada eli sakat bir adam vardı. İsa'yı suçlamak amacıyla kendisine, “Şabat Günü bir hastayı iyileştirmek Kutsal Yasa'ya uygun mudur?” diye sordular.
11. İsa onlara şu karşılığı verdi: “Hanginizin bir koyunu olur da Şabat Günü çukura düşerse onu tutup çıkarmaz?
12. İnsan koyundan çok daha değerlidir! Demek ki, Şabat Günü iyilik yapmak Yasa'ya uygundur.”
13. Sonra adama, “Elini uzat” dedi. Adam elini uzattı. Eli öteki gibi yine sapasağlam oluverdi.
14. Bunun üzerine Ferisiler dışarı çıktılar, İsa'yı yok etmek için anlaştılar.
15. İsa bunu bildiği için oradan ayrıldı. Birçok kişi ardından gitti. İsa hepsini iyileştirdi.
16. Kim olduğunu açıklamamaları için onları uyardı.
17-18. Bu, Peygamber Yeşaya aracılığıyla bildirilen şu söz yerine gelsin diye oldu:“İşte Kulum, O'nu ben seçtim.Gönlümün hoşnut olduğu sevgili Kulum O'dur.Ruhum'u O'nun üzerine koyacağım,O da adaleti uluslara bildirecek.
19. Çekişip bağırmayacak,Sokaklarda kimse O'nun sesini duymayacak.
20. Ezilmiş kamışı kırmayacak,Tüten fitili söndürmeyecek,Ve sonunda adaleti zafere ulaştıracak.
21. Uluslar da O'nun adına umut bağlayacak.”
22. Daha sonra İsa'ya kör ve dilsiz bir cinli getirdiler. İsa adamı iyileştirdi. Adam konuşmaya, görmeye başladı.
23. Bütün kalabalık şaşırıp kaldı. “Bu, Davut'un Oğlu olabilir mi?” diye soruyorlardı.
24. Ferisiler bunu duyunca, “Bu adam cinleri, ancak cinlerin önderi Baalzevul'un* gücüyle kovuyor” dediler.
25. Onların ne düşündüğünü bilen İsa şöyle dedi: “Kendi içinde bölünen ülke yıkılır. Kendi içinde bölünen kent ya da ev ayakta kalamaz.