11. Eğer Levililer'in kâhinliği aracılığıyla yetkinliğe erişilebilseydi –nitekim Kutsal Yasa bu kâhinliği öngörerek halka verildi– Harun düzenine göre değil de, Melkisedek düzenine göre başka bir kâhinin gelmesinden söz etmeye ne gerek kalırdı?
12. Çünkü kâhinlik değişince, Yasa da zorunlu olarak değişir.
13. Kendisinden böyle söz edilen kişi başka bir oymaktandır. Bu oymaktan hiç kimse sunakta hizmet etmemiştir.
14. Rabbimiz'in Yahuda oymağından geldiği açıktır. Musa bu oymaktan söz ederken kâhinlere ilişkin bir şey söylemedi.
15. Melkisedek benzeri başka bir kâhin ortaya çıktığından, bu söylediğimiz artık daha da açıktır.
16. O, Yasa'nın soyla ilgili önkoşuluna göre değil, yok edilemez bir yaşamın gücüne göre kâhin olmuştur.
17. Çünkü,“Melkisedek düzeni uyarıncaSen sonsuza dek kâhinsin”diye tanıklık ediliyor.
18. Önceki buyruk, zayıflığı ve yararsızlığı nedeniyle geçersiz kılındı.
19. Çünkü Yasa hiçbir şeyi yetkinleştiremedi. Bunun yerine, aracılığıyla Tanrı'ya yaklaştığımız daha sağlam bir umut verildi.
20. Bu da antsız olmadı. Öbürleri ant içilmeden kâhin olmuşlardı.
21. Ama O kendisine,“Rab ant içti, kararından dönmez,Sen sonsuza dek kâhinsin”diyen Tanrı'nın andıyla kâhin oldu.
22. Böylece İsa daha iyi bir antlaşmanın kefili olmuştur.
23. Önceki düzende çok sayıda kâhin görev aldı. Çünkü ölüm, görevlerini sürdürmelerini engelliyordu.
24. Ama İsa sonsuza dek yaşadığı için kâhinliği süreklidir.
25. Bu nedenle O'nun aracılığıyla Tanrı'ya yaklaşanları tümüyle kurtaracak güçtedir. Çünkü onlara aracılık etmek için hep yaşamaktadır.
26. Böyle bir başkâhinimiz –kutsal, suçsuz, lekesiz, günahkârlardan ayrılmış, göklerden daha yücelere çıkarılmış bir başkâhinimiz– olması uygundur.