7. Hayret ve şaşkınlık içinde, “Bakın, bu konuşanların hepsi Celileli değil mi?” diye sordular.
8. “Nasıl oluyor da her birimiz kendi ana dilini işitiyor?
9-11. Aramızda Partlar, Medler, Elamlılar var. Mezopotamya'da, Yahudiye ve Kapadokya'da, Pontus ve Asya İli'nde*, Frikya ve Pamfilya'da, Mısır ve Libya'nın Kirene'ye yakın bölgelerinde yaşayanlar var. Hem Yahudi hem de Yahudiliğe dönen Romalı konuklar, Giritliler ve Araplar var aramızda. Ama her birimiz Tanrı'nın büyük işlerinin kendi dilimizde konuşulduğunu işitiyoruz.”
12. Hepsi hayret ve şaşkınlık içinde birbirlerine, “Bunun anlamı ne?” diye sordular.
13. Başkalarıysa, “Bunlar taze şarabı fazla kaçırmış” diye alay ettiler.
14-15. Bunun üzerine Onbirler'le birlikte öne çıkan Petrus yüksek sesle kalabalığa şöyle seslendi: “Ey Yahudiler ve Yeruşalim'de bulunan herkes, bu durumu size açıklayayım. Sözlerime kulak verin. Bu adamlar, sandığınız gibi sarhoş değiller. Saat daha sabahın dokuzu!
16-17. Bu gördüğünüz, Peygamber Yoel aracılığıyla önceden bildirilen olaydır:‘Son günlerde, diyor Tanrı,Bütün insanların üzerine Ruhum'u dökeceğim.Oğullarınız, kızlarınız peygamberlikte bulunacaklar.Gençleriniz görümler,Yaşlılarınız düşler görecek.
18. O günler kadın erkekKullarımın üzerine Ruhum'u dökeceğim,Onlar da peygamberlik edecekler.
19. Yukarıda, gökyüzünde harikalar yaratacağım.Aşağıda, yeryüzünde belirtiler,Kan, ateş ve duman bulutları görülecek.
20. Rab'bin büyük ve görkemli günü gelmeden önceGüneş kararacak,Ay kan rengine dönecek.
21. O zaman Rab'bi adıyla çağıran herkes kurtulacak.’
22. “Ey İsrailliler, şu sözleri dinleyin: Bildiğiniz gibi Nasıralı İsa, Tanrı'nın, kendisi aracılığıyla aranızda yaptığı mucizeler, harikalar ve belirtilerle kimliği kanıtlanmış bir kişidir.
23. Tanrı'nın belirlenmiş amacı ve öngörüsü uyarınca elinize teslim edilen bu adamı, yasa tanımaz kişilerin eliyle çarmıha çivileyip öldürdünüz.
24. Tanrı ise, ölüm acılarına son vererek O'nu diriltti. Çünkü O'nun ölüme tutsak kalması olanaksızdı.
25. O'nunla ilgili olarak Davut şöyle der:‘Rab'bi her zaman önümde gördüm,Sağımda durduğu için sarsılmam.
26. Bu nedenle yüreğim mutlu, dilim sevinçlidir.Dahası, bedenim de umut içinde yaşayacak.
27. Çünkü sen canımı ölüler diyarına terk etmeyeceksin,Kutsalının çürümesine izin vermeyeceksin.
28. Yaşam yollarını bana bildirdin;Varlığınla beni sevinçle dolduracaksın.’