8. Borazan belirgin bir ses çıkarmasa, kim savaşa hazırlanır?
9. Bunun gibi, siz de anlaşılır bir dil konuşmazsanız, söyledikleriniz nasıl anlaşılır? Havaya konuşmuş olursunuz!
10. Kuşkusuz dünyada çeşit çeşit diller vardır, hiçbiri de anlamsız değildir.
11. Ne var ki, konuşulan dili anlamazsam, ben konuşana yabancı olurum, konuşan da bana yabancı olur.
12. Bu nedenle, siz de ruhsal armağanlara heveslendiğinize göre, inanlılar topluluğunu geliştiren ruhsal armağanlar bakımından zenginleşmeye bakın.
13. Bunun için, bilmediği dili konuşan, kendi söylediklerini çevirebilmek için dua etsin.
14. Bilmediğim dille dua edersem ruhum dua eder, ama zihnimin buna katkısı olmaz.
15. Öyleyse ne yapmalıyım? Ruhumla da zihnimle de dua edeceğim. Ruhumla da zihnimle de ilahi söyleyeceğim.
16. Tanrı'yı yalnız ruhunla översen, yeni katılanlar senin ne söylediğini bilmediğinden, ettiğin şükran duasına nasıl “Amin!” desin?
17. Uygun biçimde şükrediyor olabilirsin, ama bu başkasını geliştirmez.
18. Dillerle hepinizden çok konuştuğum için Tanrı'ya şükrediyorum.
19. Ama inanlılar topluluğunda dillerle on bin söz söylemektense, başkalarını eğitmek için zihnimden beş söz söylemeyi yeğlerim.
20. Kardeşler, çocuk gibi düşünmeyin. Kötülük konusunda çocuklar gibi, ama düşünmekte yetişkinler gibi olun.
21. Kutsal Yasa'da* şöyle yazılmıştır:“Rab, ‘Yabancı diller konuşanların aracılığıyla,Yabancıların dudaklarıyla bu halka sesleneceğim;Yine de beni dinlemeyecekler!’ diyor.”
22. Görülüyor ki, bilinmeyen diller imanlılar için değil, imansızlar için bir belirtidir. Peygamberlikse imansızlar için değil, imanlılar için bir belirtidir.