3. Önlerini ateş kavuruyor,Artları alev alev.Önlerinde Aden bahçesi gibi uzanan topraklarArtlarında ıssız çöllere dönüyor.Hiçbir şey onlardan kurtulamıyor.
4. Atlara benziyorlar,Savaş atları gibi koşuyorlar.
5. Savaş arabalarının, anızı yiyip bitiren alevlerinÇıkardığı gürültüye benzer bir sesle,Savaşa hazırlanmış güçlü bir ordu gibiSıçraya sıçraya dağları aşıyorlar.
6. Uluslar onların karşısında dehşete düşüyor;Herkesin beti benzi soluyor.
7. Yiğitler gibi saldırıyorlar,Askerler gibi surları aşıyorlar.Dosdoğru ilerliyorlar,Yollarından sapmadan.
8. İtişip kakışmadan,Her biri kendi yolundan yürüyor.Savunma hatlarını yarıp geçiyorlar,Sırayı bozmadan.
9. Kente doğru koşuşuyor,Surların üzerinden aşıyorlar.Evlere tırmanıyor ve hırsız gibiPencerelerden içeri süzülüyorlar.
10. Yeryüzü önlerinde sarsılıyor,Gökyüzü titriyor;Güneş ve ay kararıyor,Yıldızların parıltısı görünmez oluyor.
11. RAB ordusunun başında gürlüyor.Sayısızdır O'nun ordularıVe buyruğuna uyan güçlüdür.RAB'bin o büyük günü ne korkunçtur!O güne kim dayanabilir?
12. RAB diyor ki,“Şimdi oruç tutarak, ağlayıp yas tutarakBütün yüreğinizle bana dönün.
13. Giysilerinizi değil,Yüreklerinizi paralayınVe Tanrınız RAB'be dönün.Çünkü RAB lütfeder, acır,Tez öfkelenmez, sevgisi engindir,Cezalandırmaktan vazgeçer.
14. Kim bilir, belki size acır da kararından döner.Ardında bereket bırakır.O zaman O'na tahıl ve şarap sunuları sunarsınız.
15. “Siyon'da boru çalın,Oruç için gün belirleyin, özel bir toplantı yapın.
16. Halkı toplayın, topluluğu kutsal kılın,Yaşlıları bir araya getirin.Çocukları, hatta emzikte olanları toplayın.Güvey odasından, gelin gerdeğinden çıkıp gelsin.
17. Kâhinler, RAB'bin hizmetkârları,Tapınağın girişiyle sunak arasında ağlaşıp,‘Ya RAB, halkını esirge’ diye yalvarsınlar.‘Mirasın olan halkının aşağılanmasına izin verme,Uluslar onunla alay etmesin.Halklar arasında neden,Onların Tanrısı nerede? densin?’ ”
18. O zaman RAB halkına acıyıp ülkesini esirgeyecek.