11. Esenlik yokken,Esenlik, esenlik, diyerekHalkımın yarasını sözde iyileştirdiler.
12. Yaptıkları iğrençliklerden utandılar mı?Hayır, ne utanması?Kızarıp bozarmanın ne olduğunu bile bilmiyorlar.Bu yüzden onlar da düşenlerin arasında yer alacak,Cezalandırıldıklarında sendeleyip düşecekler’ diyor RAB.
13. “ ‘Onları büsbütün yok edeceğim, diyor RAB,Ne asmada üzüm kalacak,Ne incir ağacında incir.Yaprakları solup kuruyacak.Onlara ne verdiysem,Ellerinden alınacak.’ ”
14. “Neden burada oturup duruyoruz?Toplanalım da surlu kentlere kaçalım,Orada ölelim!Tanrımız RAB bizi ölüme terk etti,Bize zehirli su içirdi.Çünkü O'na karşı günah işledik.
15. Esenlik bekledik, iyilik gelmedi.Şifa umduk, yılgınlık bulduk.
16. Düşman atlarının hırıltısıDan bölgesinden duyuluyor,Aygırlarının kişnemesindenBütün ülke titriyor.Ülkeyi ve içindeki her şeyi,Kenti ve orada yaşayanlarıYok etmeye geliyorlar.”
17. “Bakın, aranıza yılanlar,Büyüden etkilenmeyen engerekler göndereceğim,Sizi sokacaklar” diyor RAB.
18. Üzüntüm avutulamaz,Yüreğim baygın,
19. Ülkenin en uzak köşelerindenHalkımın feryadını dinleyin:“RAB Siyon'da değil mi?Kralı orada değil mi?”RAB, “Putlarıyla,İşe yaramaz yabancı ilahlarıylaNeden öfkelendiriyorlar beni?” diyor.
20. “Ürün biçme zamanı geçti,Yaz sona erdi,Biz ise kurtulmadık” diye haykırıyorlar.
21. Halkımın yarasından ben de yaralandım.Yasa büründüm, dehşete düştüm.