Eski Ahit

Yeni Ahit

Yeremya 17:2-12 Kutsal Kitap Yeni Ceviri (TCL02)

2. Bol yapraklı her ağacın yanında,Her yüksek tepedeki sunaklarla, Aşera putlarıylaÇocuklarıymış gibi ilgileniyorlar.

3. Ey kırdaki dağım, ülkende işlenen günahlar yüzündenServetini, bütün hazineleriniVe puta tapılan yerlerini bırakacağım, yağmalansın.

4. Sana verdiğim mülkü kendi suçunla yitireceksin.Bilmediğin bir ülkedeDüşmanlarına köle edeceğim seni.Çünkü öfkemi alevlendirdiniz,Tutuşup sonsuza dek yanacak.”

5. RAB diyor ki,“İnsana güvenen,İnsanın gücüne dayanan,Yüreği RAB'den uzaklaşan kişi lanetlidir.

6. Böylesi bozkırdaki çalı gibidir,İyilik geldiği zaman görmeyecek;Kurak çöle,Kimsenin yaşamadığı tuzlaya yerleşecek.

7. “Ne mutlu RAB'be güvenen insana,Güveni yalnız RAB olana!

8. Böylesi su kıyılarına dikilmiş ağaca benzer,Köklerini akarsulara salar.Sıcak gelince korkmaz,Yaprakları hep yeşildir.Kuraklık yılında kaygılanmaz,Meyve vermekten geri durmaz.”

9. Yürek her şeyden daha aldatıcıdır, iyileşmez,Onu kim anlayabilir?

10. “Ben RAB, herkesi davranışlarına,Yaptıklarının sonucuna göre ödüllendirmek içinYüreği yoklar, düşünceyi denerim.”

11. Yumurtlamadığı yumurtaların üzerinde oturan keklik nasılsa,Haksız servet edinen kişi de öyledir.Yaşamının ortasında serveti onu bırakır,Yaşamının sonunda kendisi aptal çıkar.

12. Tapınağımızın yeriBaşlangıçtan yüceltilmiş görkemli bir tahttır.

tam bölümü okuyunuz Yeremya 17