16. Beni bütün kötülüklerden kurtaran melek bu gençleri kutsasın!Adım ve atalarım İbrahim'le İshak'ın adları bu gençlerle yaşasın!Yeryüzünde çoğaldıkça çoğalsınlar.”
17. Yusuf, babasının sağ elini Efrayim'in başına koyduğunu görünce, bundan hoşlanmadı. Babasının elini Efrayim'in başından kaldırıp Manaşşe'nin başına koymak istedi.
18. “Baba, öyle değil” dedi, “İlkin Manaşşe doğdu. Sağ elini onun başına koy.”
19. Ancak babası bunu istemedi. “Biliyorum oğlum, biliyorum” dedi, “Manaşşe de büyük bir halk olacak. Ama küçük kardeşi daha büyük bir halk olacak, soyundan birçok ulus doğacak.”
20. O gün onları kutsayarak şöyle dedi:“İsrailliler, ‘Tanrı seni Efrayim ve Manaşşe gibi yapsın’Diyerek sizin adınızla kutsayacaklar.”Böylece Yakup Efrayim'i Manaşşe'nin önüne geçirdi.
21. İsrail Yusuf'a, “Ben ölmek üzereyim” dedi, “Tanrı sizinle olacak. Sizi atalarınızın toprağına geri götürecek.
22. Sana kardeşlerinden bir pay fazla veriyorum; onu Amorlular'dan kılıcımla, yayımla aldım.”