10. Yakup dayısı Lavan'ın kızı Rahel'i ve davarları görünce, gidip kuyunun ağzındaki taşı yuvarladı, dayısının davarlarını suvardı.
11. Rahel'i öperek hıçkıra hıçkıra ağladı.
12. Rahel'e baba tarafından akraba olduklarını, Rebeka'nın oğlu olduğunu anlattı. Rahel koşup babasına haber verdi.
13. Lavan, yeğeni Yakup'un geldiğini duyunca, onu karşılamaya koştu. Ona sarılıp öptü, evine getirdi. Yakup bütün olanları Lavan'a anlattı.
14. Lavan, “Sen benim etim, kemiğimsin” dedi.Yakup Lavan'ın yanında bir ay kaldıktan sonra,
15. Lavan, “Akrabamsın diye benim için bedava mı çalışacaksın?” dedi, “Söyle, ne kadar ücret istiyorsun?”
16. Lavan'ın iki kızı vardı. Büyüğünün adı Lea, küçüğünün adı Rahel'di.
17. Lea'nın gözleri alımlıydı, Rahel ise boyu bosu yerinde, güzel bir kızdı.
18. Yakup Rahel'e aşıktı. Lavan'a, “Küçük kızın Rahel için sana yedi yıl hizmet ederim” dedi.
19. Lavan, “Onu sana vermek başkasına vermekten daha iyidir” dedi, “Yanımda kal.”
20. Yakup Rahel için yedi yıl çalıştı. Rahel'i sevdiği için, yedi yıl ona birkaç gün gibi geldi.
21. Lavan'a, “Zaman doldu, kızını ver, evleneyim” dedi.
22. Lavan bütün yöre halkını toplayıp bir şölen verdi.
23. Gece kızı Lea'yı Yakup'a götürdü. Yakup onunla yattı.
24. Lavan cariyesi Zilpa'yı kızı Lea'nın hizmetine verdi.
25. Sabah olunca Yakup bir de baktı ki, yanındaki Lea! Lavan'a, “Nedir bana bu yaptığın?” dedi, “Ben Rahel için yanında çalışmadım mı? Niçin beni aldattın?”
26. Lavan, “Bizim buralarda adettir. Büyük kız dururken küçük kız evlendirilmez” dedi,