1. Başkaldıran, yozlaşan, acımasız kentin vay haline!
2. Söz dinlemedi, ders almadı, RAB'be güvenmedi,Tanrısı'na sığınmadı.
3. Yöneticileri kükreyen aslanlar,Önderleri akşam gezen aç kurtlar gibi,Sabaha bir şey bırakmazlar.
4. Peygamberleri sorumsuz ve güvenilmezdir.Kâhinleri kutsal olanı kirletip,Yasayı çarpıtırlar.
5. Ama adil RAB hâlâ o kentte;O haksızlık etmez,Aksatmadan dağıtır adaletini her yeni günün sabahında.Ne var ki, bu yetmiyor haksızları utandırmaya.
6. RAB diyor ki, “Ulusları yok ettim,Kalelerini yıktım, sokaklarını harap ettim.O sokaklardan geçen kimse yok artık.Kentleri viraneye döndü,Eser kalmadı insandan.
7. Halkım benden korkar,Ders alır bundan dedim.O zaman konutlarına dokunmaz,Onları tasarladığım cezaya çarptırmazdım.Ama her türlü kötülüğü yapmaya istekli görünüyorlar.”