15. Çölde kayaları yarmış,Sanki dipsiz kaynaklardanOnlara kana kana su içirmişti.
16. Kayadan akarsular fışkırtmış,Suları ırmak gibi akıtmıştı.
17. Ama onlar çölde Yüceler Yücesi'ne başkaldırarakGünah işlemeye devam ettiler.
18. Canlarının çektiği yiyeceği isteyerekİçlerinde Tanrı'yı denediler.
19. “Tanrı çölde sofra kurabilir mi?” diyerek,Tanrı'ya karşı konuştular.
20. “Bak, kayaya vurunca sular fışkırdı,Dereler taştı.Peki, ekmek de verebilir mi,Et sağlayabilir mi halkına?”
21. RAB bunu duyunca çok öfkelendi,Yakup'a ateş püskürdü,Öfkesi tırmandı İsrail'e karşı;
22. Çünkü Tanrı'ya inanmıyorlardı,O'nun kurtarıcılığına güvenmiyorlardı.
23. Yine de RAB buyruk verdi bulutlara,Kapaklarını açtı göklerin;
24. Man yağdırdı onları beslemek için,Göksel tahıl verdi onlara.
25. Meleklerin ekmeğini yedi her biri,Doyasıya yiyecek gönderdi onlara.
26. Doğu rüzgarını estirdi göklerde,Gücüyle güney rüzgarına yol gösterdi.
27. Toz gibi et yağdırdı başlarına,Deniz kumu kadar kuş;
28. Ordugahlarının ortasına,Konakladıkları yerin çevresine düşürdü.
29. Yediler, tıka basa doydular,İsteklerini yerine getirdi Tanrı.
30. Ancak onlar isteklerine doymadan,Daha ağızları doluyken,
31. Tanrı'nın öfkesi parladı üzerlerine.En güçlülerini öldürdü,Yere serdi İsrail yiğitlerini.