Eski Ahit

Yeni Ahit

Mezmurlar 139:4-16 Kutsal Kitap Yeni Ceviri (TCL02)

4. Daha sözü ağzıma almadan,Söyleyeceğim her şeyi bilirsin, ya RAB.

5. Beni çepeçevre kuşattın,Elini üzerime koydun.

6. Kaldıramam böylesi bir bilgiyi,Başa çıkamam, erişemem.

7. Nereye gidebilirim senin Ruhun'dan,Nereye kaçabilirim huzurundan?

8. Göklere çıksam, oradasın,Ölüler diyarına yatak sersem, yine oradasın.

9. Seherin kanatlarını alıp uçsam,Denizin ötesine konsam,

10. Orada bile elin yol gösterir bana,Sağ elin tutar beni.

11. Desem ki, “Karanlık beni kaplasın,Çevremdeki aydınlık geceye dönsün.”

12. Karanlık bile karanlık sayılmaz senin için,Gece, gündüz gibi ışıldar,Karanlıkla aydınlık birdir senin için.

13. İç varlığımı sen yarattın,Annemin rahminde beni sen ördün.

14. Sana övgüler sunarım,Çünkü müthiş ve harika yaratılmışım.Ne harika işlerin var!Bunu çok iyi bilirim.

15. Gizli yerde yaratıldığımda,Yerin derinliklerinde örüldüğümde,Bedenim senden gizli değildi.

16. Henüz döl yatağındayken gözlerin gördü beni;Bana ayrılan günlerin hiçbiri gelmeden,Hepsi senin kitabına yazılmıştı.

tam bölümü okuyunuz Mezmurlar 139