Bölümler

  1. 1
  2. 2
  3. 3
  4. 4
  5. 5
  6. 6
  7. 7
  8. 8
  9. 9
  10. 10
  11. 11
  12. 12
  13. 13
  14. 14
  15. 15
  16. 16
  17. 17
  18. 18
  19. 19
  20. 20
  21. 21
  22. 22
  23. 23
  24. 24
  25. 25
  26. 26
  27. 27
  28. 28
  29. 29
  30. 30
  31. 31
  32. 32
  33. 33
  34. 34
  35. 35
  36. 36
  37. 37
  38. 38
  39. 39
  40. 40
  41. 41
  42. 42
  43. 43
  44. 44
  45. 45
  46. 46
  47. 47
  48. 48
  49. 49
  50. 50
  51. 51
  52. 52
  53. 53
  54. 54
  55. 55
  56. 56
  57. 57
  58. 58
  59. 59
  60. 60
  61. 61
  62. 62
  63. 63
  64. 64
  65. 65
  66. 66
  67. 67
  68. 68
  69. 69
  70. 70
  71. 71
  72. 72
  73. 73
  74. 74
  75. 75
  76. 76
  77. 77
  78. 78
  79. 79
  80. 80
  81. 81
  82. 82
  83. 83
  84. 84
  85. 85
  86. 86
  87. 87
  88. 88
  89. 89
  90. 90
  91. 91
  92. 92
  93. 93
  94. 94
  95. 95
  96. 96
  97. 97
  98. 98
  99. 99
  100. 100
  101. 101
  102. 102
  103. 103
  104. 104
  105. 105
  106. 106
  107. 107
  108. 108
  109. 109
  110. 110
  111. 111
  112. 112
  113. 113
  114. 114
  115. 115
  116. 116
  117. 117
  118. 118
  119. 119
  120. 120
  121. 121
  122. 122
  123. 123
  124. 124
  125. 125
  126. 126
  127. 127
  128. 128
  129. 129
  130. 130
  131. 131
  132. 132
  133. 133
  134. 134
  135. 135
  136. 136
  137. 137
  138. 138
  139. 139
  140. 140
  141. 141
  142. 142
  143. 143
  144. 144
  145. 145
  146. 146
  147. 147
  148. 148
  149. 149
  150. 150

Eski Ahit

Yeni Ahit

Mezmurlar 106 Kutsal Kitap Yeni Ceviri (TCL02)

106. Mezmur

1. Övgüler sunun, RAB'be!RAB'be şükredin, çünkü O iyidir,Sevgisi sonsuzdur.

2. RAB'bin büyük işlerini kim anlatabilir,Kim O'na yeterince övgü sunabilir?

3. Ne mutlu adalete uyanlara,Sürekli doğru olanı yapanlara!

4. Ya RAB, halkına lütfettiğinde anımsa beni,Onları kurtardığında ilgilen benimle.

5. Öyle ki, seçtiklerinin gönencini göreyim,Ulusunun sevincini,Kendi halkının kıvancını paylaşayım.

6. Atalarımız gibi biz de günah işledik,Suç işledik, kötülük ettik.

7. Atalarımız Mısır'daykenYaptığın harikaları anlamadı,Çok kez gösterdiğin sevgiyi anımsamadı,Denizde, Kamış Denizi'nde* başkaldırdılar.

8. Buna karşın RAB gücünü göstermek için,Adı uğruna kurtardı onları.

9. Kamış Denizi'ni azarladı, kurudu deniz,Yürüdüler enginde O'nun öncülüğünde,Çölde yürür gibi.

10. Kendilerinden nefret edenlerin elinden aldı onları,Düşmanlarının pençesinden kurtardı.

11. Sular yuttu hasımlarını,Hiçbiri kurtulmadı.

12. O zaman atalarımız O'nun sözlerine inandılar,Ezgiler söyleyerek O'nu övdüler.

13. Ne var ki, RAB'bin yaptıklarını çabucak unuttular,Öğüt vermesini beklemediler.

14. Özlemle kıvrandılar çölde,Tanrı'yı denediler ıssız yerlerde.

15. Tanrı onlara istediklerini verdi,Ama üzerlerine yıpratıcı bir hastalık gönderdi.

16. Onlar ordugahlarında Musa'yı,RAB'bin kutsal kulu Harun'u kıskanınca,

17. Yer yarıldı ve Datan'ı yuttu,Aviram'la yandaşlarının üzerine kapandı.

18. Ateş kavurdu onları izleyenleri,Alev yaktı kötüleri.

19. Bir buzağı heykeli yaptılar Horev'de,Dökme bir puta tapındılar.

20. Tanrı'nın yüceliğini,Ot yiyen öküz putuna değiştirdiler.

21. Unuttular kendilerini kurtaran Tanrı'yı,Mısır'da yaptığı büyük işleri,

22. Ham ülkesinde yarattığı harikaları,Kamış Denizi kıyısında yaptığı müthiş işleri.

23. Bu yüzden onları yok edeceğini söyledi Tanrı,Ama seçkin kulu Musa O'nun önündeki gedikte durarak,Yok edici öfkesinden vazgeçirdi O'nu.

24. Ardından hor gördüler güzelim ülkeyi,Tanrı'nın verdiği söze inanmadılar.

25. Çadırlarında söylendiler,Dinlemediler RAB'bin sesini.

26-27. Bu yüzden RAB elini kaldırdıVe çölde onları yere sereceğine,Soylarını ulusların arasına saçacağına,Onları öteki ülkelere dağıtacağına ant içti.

28. Sonra Baal-Peor'a bel bağladılar,Ölülere sunulan kurbanları yediler.

29. Öfkelendirdiler RAB'bi yaptıklarıyla,Salgın hastalık çıktı aralarında.

30. Ama Pinehas kalkıp araya girdi,Felaketi önledi.

31. Bu doğruluk sayıldı ona,Kuşaklar boyu, sonsuza dek sürecek bu.

32. Yine RAB'bi öfkelendirdiler Meriva suları yanında,Musa'nın başına dert açıldı onlar yüzünden;

33. Çünkü onu sinirlendirdiler,O da düşünmeden konuştu.

34. RAB'bin onlara buyurduğu gibiYok etmediler halkları,

35. Tersine öteki uluslara karıştılar,Onların törelerini öğrendiler.

36. Putlarına taptılar,Bu da onlara tuzak oldu.

37. Oğullarını, kızlarınıCinlere kurban ettiler.

38. Kenan putlarına kurban olsun diyeOğullarının, kızlarının kanını,Suçsuzların kanını döktüler;Ülke onların kanıyla kirlendi.

39. Böylece yaptıklarıyla kirli sayıldılar,Vefasız duruma düştüler töreleriyle.

40. RAB'bin öfkesi parladı halkına karşı,Tiksindi kendi halkından.

41. Onları ulusların eline teslim etti.Onlardan nefret edenler onlara egemen oldu.

42. Düşmanları onları ezdi,Boyun eğdirdi hepsine.

43. RAB onları birçok kez kurtardı,Ama akılları fikirleri başkaldırmaktaydıVe alçaltıldılar suçları yüzünden.

44. RAB yine de ilgilendi sıkıntılarıylaYakarışlarını duyunca.

45. Antlaşmasını anımsadı onlar uğruna,Eşsiz sevgisinden ötürü vazgeçti yapacaklarından.

46. Merhamet koydu onları tutsak alanların yüreğine.

47. Kurtar bizi, ey Tanrımız RAB,Topla bizi ulusların arasından.Kutsal adına şükredelim,Yüceliğinle övünelim.

48. Öncesizlikten sonsuza dek,İsrail'in Tanrısı RAB'be övgüler olsun!Bütün halk, “Amin!” desin.RAB'be övgüler olsun!