5. “Kim yaban eşeğini başı boş gönderdi,Kim bağlarını çözdü?
6. Yurt olarak ona bozkırı,Barınak olarak tuzlayı verdim.
7. Kentteki kargaşaya güler o,Sürücünün bağırdığını duymaz.
8. Otlamak için tepeleri dolaşır,Yeşillik arar.
9. “Yaban öküzü sana kulluk etmek ister mi?Geceyi senin yemliğinin yanında geçirir mi?
10. Sabanla yarık açsın diye ona bağ vurabilir misin?Arkanda, ovalarda tırmık çeker mi?
11. Çok güçlü diye ona bel bağlayabilir misin?Ağır işini ona bırakabilir misin?
12. Ekinini getireceğine,Buğdayını harman yerinde toplayacağına güvenir misin?
13. “Devekuşunun kanatları sevinçle dalgalanır,Ama leyleğin kanatları ve tüyleriyle kıyaslanamaz.
14. Devekuşu yumurtalarını yere bırakır,Onları kumda ısıtır,
15. Ayak altında ezilebileceklerini,Yabanıl hayvanlarca çiğnenebileceklerini düşünmez.
16. Yavrularına sert davranır, kendinin değilmiş gibi,Çektiği zahmetin boşa gideceğine üzülmez.
17. Çünkü Tanrı ona bilgelik bağışlamamış,Anlayıştan pay vermemiştir.
18. Yine de koşmak için kabarıncaAta ve binicisine güler.
19. “Sen mi ata güç verdin,Dalgalanan yeleyi boynuna giydirdin?
20. Sen misin onu çekirge gibi sıçratan,Gururlu kişnemesiyle korku saçtıran?
21. Ayakları toprağı şiddetle eşer,Gücünden ötürü sevinçle coşar,Savaşçının üstüne yürür.
22. Korkuya güler, hiçbir şeyden yılmaz,Kılıç önünde geri adım atmaz.