16. Yavrularına sert davranır, kendinin değilmiş gibi,Çektiği zahmetin boşa gideceğine üzülmez.
17. Çünkü Tanrı ona bilgelik bağışlamamış,Anlayıştan pay vermemiştir.
18. Yine de koşmak için kabarıncaAta ve binicisine güler.
19. “Sen mi ata güç verdin,Dalgalanan yeleyi boynuna giydirdin?
20. Sen misin onu çekirge gibi sıçratan,Gururlu kişnemesiyle korku saçtıran?
21. Ayakları toprağı şiddetle eşer,Gücünden ötürü sevinçle coşar,Savaşçının üstüne yürür.
22. Korkuya güler, hiçbir şeyden yılmaz,Kılıç önünde geri adım atmaz.
23. Ok kılıfı, parıldayan mızrak ve palaÜzerinde takırdar atın.
24. Coşku ve heyecanla uzaklıkları yutar,Boru çalınca duramaz yerinde.
25. Boru çaldıkça, ‘Hi!’ diye kişner,Savaş kokusunu, komutanların gürleyen sesini,Savaş çığlıklarını uzaklardan duyar.