11. Gözlerim tükenmekte ağlamaktan,İçim kanıyor;Halkımın yıkımındanYüreğim sızlıyor,Çünkü kent meydanlarında çocuklarla bebekler bayılmakta.
12. Kent meydanlarında yaralılar gibi bayılıpCan çekişirken annelerinin bağrında,“Ekmekle şarap nerede?” diye soruyorlar annelerine.
13. Senin için ne diyeyim?Ey Yeruşalim kızı, seni neye benzeteyim?Ey Siyon'un erden kızı, sana neyi örnek göstereyim deSeni avutayım?Sendeki gedik deniz kadar büyük,Kim sana şifa verebilir?
14. Peygamberlerin senin için boş ve anlamsız görümler gördüler.Suçunu ortaya çıkarsalardı, eski gönencine kavuşabilirdin;Oysa seni ayartacak boş görümler gördüler.
15. Yoldan geçen herkes el çırparak seninle alay ediyor,Yeruşalim kızına baş sallayıp ıslık çalarak,“Bütün dünyanın sevinci, güzellik simgesi dedikleri kent bu mu?” diyorlar.
16. Düşmanlarının hepsi seninle alay etti,Islık çalıp diş gıcırdatarak,“Onu yuttuk” diyorlar,“İşte beklediğimiz gün, sonunda gördük onu.”
17. RAB düşündüğünü yaptı,Geçmişte söylediği sözü yerine getirdi,Yıktı, acımadı,Düşmanı senin haline sevindirdi,Hasımlarını güçlü kıldı.
18. Halk Rab'be yürekten feryat ediyor.Ey Siyon kızının surları,Gece gündüz gözyaşın sel gibi aksın!Dinlenme, gözüne uyku girmesin!
19. Kalk, gece her nöbet başında haykır,Rab'bin huzurunda yüreğini su gibi dök!Her sokak başında açlıktan bayılan çocuklarının başı için O'na ellerini aç.
20. “Bak, ya RAB, gör! Kime böyle yaptın?Kadınlar çocuklarını, sevgili yavrularını mı yesin?Kâhinle peygamber Rab'bin Tapınağı'nda mı öldürülsün?