4. Ang magiliw na salita ay nagpapasigla sa buhay,ngunit ang matalas na pangungusap ay masakit sa kalooban.
5. Di pansin ng mangmang ang turo ng kanyang ama,ngunit dinirinig ng may isip ang paalala sa kanya.
6. Ang tahanan ng matuwid ay puno ng kayamanan,ngunit ang masama'y nagkukulang sa lahat ng kailangan.
7. Ang labi ng may unawa ay nagkakalat ng karunungan,ngunit hindi ganoon ang hangad ng isang mangmang.
8. Kasuklam-suklam kay Yahweh ang handog ng masama,ngunit sa panalangin ng matuwid siya ay natutuwa.
9. Sa gawaing masama, si Yahweh ay namumuhi,ngunit kanyang minamahal ang sa katuwiran lumalagi.
10. Ang gumawa ng masama ay tatanggap ng parusa,at tiyak na mamamatay ang ayaw ng paalala.
11. Kung paanong ang daigdig ng mga patay ay hayag kay Yahweh,ang laman ng puso sa kanya'y di maikukubli.
12. Ayaw mapagsasabihan ang mga palalo,at sa matatalino'y di hihingi ng payo.
13. Ang taong masayahin ay laging nakangiti,ngunit ang may lumbay ay wari bang nakangiwi.
14. Ang taong may unawa ay naghahangad pa ng karunungan,ngunit ang mangmang ay nasisiyahan na sa kanyang kahangalan.
15. Lahat ng araw ng mahirap ay puno ng pakikipagbaka,ngunit ang masayahin, saganang piging ang kagaya.
16. Ang mahirap na gumagalang at sumusunod kay Yahweh,ay mas mainam kaysa mayamang panay hirap naman ang kalooban.
17. Mas masarap ang isang plato ng gulay na inihaing may pag-ibigkaysa isang matabang baka na inihaing may galit.
18. Ang mainit na ulo ay humahantong sa alitan,ngunit pumapayapa sa kaguluhan ang mahinahong isipan.
19. Ang landas ng batugan ay punung-puno ng tinik,ngunit patag na lansangan ang daan ng matuwid.
20. Ang anak na may unawa ay kaligayahan ng isang ama,ngunit ang isang mangmang ay kahihiyan ng kanyang ina.