48. o ang sinulid na lana o lino na di pa nahahabi o anumang yari sa balat, at
49. kung berde o mamula-mula ang amag, ito'y dapat ipakita sa pari.
50. Susuriin niya ito at pitong araw na ipapatago ang damit na nagkabatik.
51. Sa ikapitong araw, muli niyang titingnan ito at kung ang amag ay humawa sa ibang bahagi ng damit, maging ito'y kagamitang yari sa tela o balat, ituturing itong marumi.
52. Susunugin na niya ang mga ito sapagkat ito'y nakakahawa.
53. “Subalit kung hindi naman humahawa sa ibang parte ang mantsa nito, maging ito'y sa damit, sa kagamitang yari sa balat o sinulid,
54. iuutos niyang labhan iyon, ngunit ipapatago pa niya nang pitong araw.
55. Pagkatapos, muli itong sisiyasatin ng pari. Kung hindi pa rin nagbabago ang kulay nito, kahit hindi humahawa, ituturing na itong marumi at dapat sunugin, kahit ang amag ay nasa loob o nasa labas na bahagi ng kagamitan.
56. “Ngunit kung mapuna niyang kumupas ang mantsa, ang bahaging iyo'y gugupitin niya sa damit o kagamitang yari sa tela o balat.
57. At kung may lumitaw pang ibang mantsa, ang damit ay dapat nang sunugin.
58. Ngunit kung malabhan ang damit, kagamitang yari sa balat o sinulid, at maalis ang mantsa, ito'y lalabhang muli at ituturing nang malinis.”
59. Ito ang tuntunin tungkol sa mga amag ng anumang kasuotang damit o balat upang malaman kung marumi o malinis ang mga iyon.