1. Muling nagsalita si Job,
2. “Kung maibabalik ko lang ang mga unang arawnoong ang Diyos sa akin ay palagi pang nagbabantay;
3. Nang ang liwanag niya sa akin ay gumagabay,sa paglakad ko sa dilim, siya ang aking tanglaw.
4. Noon, ako ay sagana, maluwag ang pamumuhay,kaibigang matalik ang Diyos na buháy, at sa buong pamilya ko, siya ang patnubay.
5. Noon ay malapit ang Makapangyarihang Diyos sa akin,at ang mga anak ko'y lagi sa aking piling.
6. Masagana ang gatas mula sa aking kawan,olibong nagbibigay ng langis, tumutubo kahit sa batuhan.
7. Kapag pumupunta ako noon sa mga kapulungan,at nauupong kasama ng mga pinuno ng bayan,
8. kapag ako'y natanaw, mga kabataa'y nagbibigay-daan,mga matatanda nama'y tumatayo at nagbibigay-galang.
9-10. Ihihinto ng pinuno, kanilang usapan,at mga maharlika'y tatahimik na lamang.
11. “Kapag ako'y nakita at kanilang narinig,sila'y sumasang-ayon at sa aki'y pumapanig.
12. Sapagkat tinulungan ko ang dukha sa kanilang pangangailangan,dinamayan ko ang mga ulilang wala nang mapuntahan.
13. Pinupuri ako ng mga dumanas ng kasawian,natulungang mga biyuda sa tuwa'y nag-aawitan.
14. At ang lagi kong adhikain, katarungan at katuwiran ay siyang pairalin.