21. Pati ang kanyang mga upahang kawalay parang mga guyang walang kayang magtanggol.Nagbalik sila at magkakasamang tumakas,sapagkat sila'y hindi nakatagal.Dumating na ang araw ng kanilang kapahamakan;oras na ng kanilang kaparusahan.
22. Siya'y dahan-dahang tumakas, gaya ng ahas na gumagapang na papalayo.Sapagkat dumating ang makapangyarihang kaaway,may dalang mga palakol,tulad ng mamumutol ng mga punongkahoy.
23. Puputulin nito ang mga punongkahoy sa kanyang kagubatan, sabi ni Yahweh,bagama't ito'y mahirap pasukin;mas marami sila kaysa mga balang,at halos hindi mabilang.
24. Mapapahiya ang mga taga-Egipto;ibibigay sila sa mga taga-hilaga.”
25. Sinabi ni Yahweh na Makapangyarihan sa lahat, “Paparusahan ko si Ammon na taga-Tebes, ang Faraon, ang Egipto at ang kanyang mga diyos at mga hari, at ang mga nagtitiwala kay Faraon.
26. Sila'y ibibigay ko kay Haring Nebucadnezar ng Babilonia at sa mga pinuno nito. Pagkatapos, pananahanan ang Egipto gaya noong unang panahon.
27. “Ngunit huwag kang matakot, lingkod kong Jacob;at huwag kang manlupaypay, Israel.Ililigtas ko kayo, kahit saan kayo naroon;kahit nasa lupain ng pagkabihag ang inyong mga anak.Manunumbalik ang payapang pamumuhay ni Jacob,at siya'y sasagana at wala nang katatakutan.
28. Inuulit ko, Jacob na aking lingkod, huwag kang matakot,sapagkat ako'y sumasaiyo,” sabi ni Yahweh.“Ganap na magwawakas ang lahat ng bansang pinagtapunan ko sa iyo,subalit ikaw ay hindi ko wawasakin.Paparusahan kita sapagkat iyon ang nararapat;hindi maaaring hindi kita parusahan.”