6. Sapagkat darating ang araw na hihiyaw ang mga bantay mula sa kaburulan ng Efraim, ‘Halikayo, umakyat tayo sa Zion, kay Yahweh na ating Diyos.’”
7. Ang sabi ni Yahweh:“Umawit kayo sa kagalakan alang-alang kay Jacob,ipagbunyi ninyo ang pinakadakilang bansa;magpuri kayo at inyong ipahayagna iniligtas ni Yahweh ang kanyang bayan,ang mga nalabi sa Israel.
8. Narito, sila'y ibabalik ko mula sa hilaga;titipunin ko sila mula sa mga sulok ng sanlibutan,kasama ang mga bulag at mga pilay,ang mga inang may anak na pasusuhin, pati ang malapit nang manganak;sila'y babalik na talagang napakarami!
9. Uuwi silang nag-iiyakan habang daan,nananalangin samantalang inaakay ko pabalik.Dadalhin ko sila sa mga bukal ng tubig,pararaanin sa patag na landas upang hindi sila madapa.Sapagkat ang Israel ay aking anak,at si Efraim ang aking panganay.”
10. “Mga bansa, pakinggan ninyo ang sabi ni Yahweh,at ipahayag ninyo sa malalayong lupain:‘Pinapangalat ko ang mga anak ni Israel, ngunit sila'y muli kong titipunin at aalagaan,gaya ng pagbabantay ng isang pastol sa kanyang mga tupa.’
11. Sapagkat tinubos ni Yahweh si Jacob,at pinalaya sa kapangyarihan ng kaaway na higit na malakas sa kanya.
12. Aakyat silang nagsisigawan sa tuwa patungo sa Bundok ng Zion,puspos ng kaligayahan dahil sa mga pagpapala ni Yahweh:saganang trigo, bagong alak at langis,at maraming bakahan at kawan ng tupa.Matutulad sila sa isang halamanang dinidilig,hindi na sila muling magkukulang.
13. Kung magkagayon, sasayaw sa katuwaan ang mga dalaga,makikigalak pati mga binata't matatanda;ang kanilang dalamhati ay magiging tuwa,aaliwin ko sila at papalitan ng kagalakan ang kanilang kalungkutan.
14. Bubusugin ko ng pinakamainam na pagkain ang mga pari,at masisiyahan ang buong bayan sa kasaganaang aking ibibigay.”Ito ang sabi ni Yahweh.
15. Sinabi ni Yahweh:“Narinig sa Rama ang isang tinig—panaghoy at mapait na pagtangistinatangisan ni Raquel ang kanyang mga anak.Ayaw niyang paaliw sapagkat patay na sila.”
16. Sinasabi ni Yahweh:“Itigil na ninyo ang inyong pag-iyak,huwag na kayong lumuha;sapagkat gagantimpalaan ang inyong mga ginawa,babalik sila mula sa lupain ng kaaway.
17. May pag-asa sa hinaharap, sabi ni Yahweh,magbabalik sa sariling bayan ang inyong mga anak.
18. “Narinig kong nananaghoy ang mga taga-Efraim:‘Pinarusahan ninyo kamina parang mga guyang hindi pa natuturuan.Ibalik ninyo kami nang kami'y gumaling,sapagkat kayo si Yahweh na aming Diyos.
19. Tumalikod kami sa inyo ngunit ngayo'y nagsisisi na;natuto kami matapos ninyong parusahan.Napahiya kami't nalungkot dahil nagkasala kamisa panahon ng aming kabataan.’
20. “Si Efraim ang aking anak na minamahal,ang anak na aking kinalulugdan.Kung gaano kadalas ko siyang pinaparusahan,gayon ko siya naaalaala.Kaya hinahanap ko siya,at ako'y nahahabag sa kanya.”Ito ang sabi ni Yahweh.
21. “Maglagay ka ng mga batong pananda sa iyong landas;hanapin mo ang daang iyong nilakaran.Magbalik ka, Israel, sa mga lunsod na dati mong tinirhan.
22. Anak ko, hanggang kailan ka pa mag-aalinlangan?Ako, si Yahweh, ay nagtatag ng isang bagong kaayusan:ang babae ang siyang magtatanggol sa lalaki.”