1. Nang panahong iyon, nagkasakit nang malubha si Hezekias at nasa bingit na ng kamatayan, kaya siya'y dinalaw ni Isaias na anak ni Amoz. Sinabi niya sa hari ang utos na ito ni Yahweh, “Ipatawag mo ang iyong sambahayan at gawin mo na ang iyong mga huling habilin, sapagkat hindi ka na gagaling; mamamatay ka na.”
2. Pagkarinig nito, humarap siya sa dingding at nanalangin!
3. “O Yahweh, alam mo kung paano ako namuhay sa iyong harapan. Naglingkod ako sa iyo nang tapat at ang ginawa ko'y pawang nakalulugod sa iyong paningin.” Pagkatapos, nanangis siya nang malakas.
4. Muling nagsalita si Yahweh kay Isaias.
5. Ang sabi sa kanya, “Sabihin mo kay Hezekias ang sinasabi ni Yahweh, ang Diyos ng iyong ninunong si David: ‘Nakita ko ang iyong pagluha at narinig ko ang iyong dalangin; kaya dadagdagan ko pa ng labinlimang taon ang iyong buhay.
6. Hindi lamang iyon, ikaw at ang lunsod na ito'y hindi mapapahamak, sapagkat ipagtatanggol ko kayo laban sa hari ng Asiria.’”
7. “Ito ang palatandaang ibibigay sa iyo ni Yahweh para patunayang tutuparin niya ang kanyang pangako.
8. Ang anino sa orasan sa palasyo ni Haring Ahaz ay pababalikin niya ng sampung guhit.” At gayon nga ang nangyari.
9. Ito ang awit na isinulat ni Haring Hezekias ng Juda, matapos na siya'y gumaling:
10. “Minsa'y nasabi kong sa katanghalian ng buhay,ako ay papanaw!Sa daigdig ng mga patay ako masasadlak,upang manatili doon sa buong panahon ng aking buhay.
11. At nasabi ko ring hindi ko na makikita si Yahwehat sinumang nabubuhay sa lupa.
12. Katulad ng toldang tirahan ng pastol,inalis na sa akin ang aking tahanan.Ang abang buhay ko'y pinuputol motulad ng tela sa isang tahian;ang aking akala'y wawakasan na ng Diyos ang aking buhay.
13. Ako'y lumuluha sa buong magdamag, hindi makatulog, parang nilalansag,parang nilalamon ng leon ang aking buong katawan,ang aking akala'y wawakasan na ng Diyos ang aking buhay.