8. ang lahat ng tao'y masisindak,at manginginig sa takot,makadarama sila ng paghihirap, tulad ng isang babaing manganganak.Matatakot sila sa isa't isa;mamumula ang kanilang mukha dahil sa kahihiyan.
9. Dumarating na ang araw ni Yahweh,malupit ito at nag-aalab sa matinding poot,upang wasakin ang lupainat ang masasama ay lipulin.
10. Hindi na magniningningang liwanag ng mga bituin sa kalangitan,magiging madilim ang araw sa pagsikat,pati ang buwan ay hindi na magsasabog ng liwanag.
11. “Paparusahan ko ang daigdig dahil sa kasamaan nito,at ang masasama dahil sa kanilang kasalanan;wawakasan ko na ang pagmamataas ng mga palalo,at puputulin ko na ang kayabangan ng mga walang awa.
12. Kaunti lamang ang ititira kong taoat magiging mahirap pa silang hanapin kaysa gintong lantay na galing sa Ofir.
13. Kaya nga yayanigin ko ang kalangitan,at ang lupa ay malilihis sa kinalalagyan nito,sa araw na isinabog ni Yahweh na Makapangyarihan sa lahatang kanyang matinding poot.
14. Parang usang hinahabol,parang tupang walang pastol,ang mga tao'y babalik sa kani-kanilang bayan,sila ay tatakas pabalik sa sariling lupain.
15. Ang bawat mahuli'y papatayin sa pamamagitan ng tabak.
16. Sa harapan nila'yluluray-lurayin ang kanilang mga sanggol,lilimasin ang mga ari-arian sa kanilang mga tahanan,at ang kanilang mga asawa'y pagsasamantalahan.”
17. Sinabi pa ni Yahweh,“Ipasasalakay ko sila sa mga taga-Media,mga taong walang pagpapahalaga sa pilakat di natutukso sa ginto.