11. Matitigas ang kanyang mga sanga,bagay na setro ng hari.Ito'y tumaas, umabot sa mga ulap.Namumukod nga sa taas, namamalas ng lahat.
12. Ngunit dahil sa matinding galit, ito ay ibinuwal,bunga nito ay nalanta sa ihip ng hangin.Ang puno ay natuyo, sa huli ay sinunog.
13. At ito nga'y itinanim sa disyerto,sa lupaing tuyung-tuyo, kaunti ma'y walang katas.
14. Ang punong iyon ay nasunog,bunga't sanga ay natupok,kaya't wala nang makuhang gagawing setro.Ito ay isang panaghoy at paulit-ulit na sasambitin.