9. Aking mahal, aking sinta, ang puso ko ay nabihag,ng mata mong mapang-akit at leeg mo na may kuwintas.
10. Aking mahal, aking sinta, kay tamis ng iyong pag-ibig,alak man na ubod-tamis, sa iyo'y di maipaparis,halimuyak ng bango mo ay walang makakatalo.
11. Ang labi mo, aking hirang, sintamis ng mga pulot,ang dila mo'y waring gatas, ligaya ang siyang dulot,ang bango ng Lebanon ay tila nasa iyong suot.
12. Katulad ng isang hardin itong aking minamahal,na may bakod sa palibot at sarili ang bukal.
13. Halaman ay magaganda, waring hardin ng granada,namumukod, natatangi ang kanyang mga bunga—mahalimuyak ang mga nardo, mababango ang hena.
14. Nardo at safron, mabangong kanela at kalamo,at lahat ng punongkahoy ay may samyo ng insenso,mira, at aloe na pangunahing pabango.
15. Ang tubig na ginagamit na pandilig nitong hardin,ay ang agos ng tubig na sa Lebanon pa nanggagaling.
16. Umihip ka hanging timog, sa hilaga ay gayon din,nang masamyo ko ang bango na buhat sa aking hardin.Hayaang ang aking sinta'y magpunta sa hardin niya,upang pumitas at kumain ng mga bunga.