12. Nailigtas ba ng kanilang mga diyos ang Gozan, ang Haran, ang Rezef at ang mga taga-Eden sa Telasar na tinalo ng aking mga ninuno?
13. Nasaan ang mga hari ng Hamat, Arpad, Sefarvaim, Hena o Iva?”
14. Binasa ni Ezequias ang sulat na ibinigay sa kanya ng mga sugo ni Senaquerib. Pagkatapos, pumasok siya sa Templo at inilatag ang sulat sa harapan ni Yahweh.
15. Nanalangin si Ezequias ng ganito: “Yahweh, Diyos ng Israel na nakaluklok sa trono sa ibabaw ng mga kerubin. Kayo lamang ang Diyos sa lahat ng kaharian sa ibabaw ng lupa. Kayo ang lumikha ng langit at lupa.
16. Pakinggan po ninyo ako, Yahweh. Narinig ninyo ang pag-alipusta ni Senaquerib sa inyo, Diyos na buháy.
17. Alam po namin, Yahweh, na marami nang bansang winasak ang mga hari ng Asiria.
18. Nagawa nilang sunugin ang mga diyos ng mga bansang iyon sapagkat hindi naman talagang Diyos ang mga iyon kundi mga kahoy at batong inanyuan ng mga tao.
19. Kaya ngayon, Yahweh, iligtas po ninyo kami kay Senaquerib para malaman ng buong daigdig na kayo lamang ang kaisa-isang Diyos.”
20. Nagpadala ng sugo si Isaias kay Ezequias at ipinasabi ang ganito: “Ipinapasabi ni Yahweh, ang Diyos ng Israel, na narinig niya ang panalangin mo tungkol sa hari ng Asiria.
21. Ito naman ang sinasabi ni Yahweh tungkol kay Senaquerib:‘Pinagtatawanan ka, Senaquerib, ng anak ng Zion;kinukutya ka at nililibak!Inaalipusta ka ng lunsod ng Jerusalem.
22. “‘Sino ba ang iyong nilalait at pinagtatawanan,at hinahamak ng iyong pagsigaw?Hindi mo na ako iginalang,ang Banal na Diyos ng Israel!
23. Ang paghamak mo kay Yahweh ay ipinahayag ng iyong mga sugo.Ang ipinagmamalaki mo'y maraming karwahe,na kayang akyatin ang matataas na bundok ng Lebanon.Pinagpuputol mo ang malalaking sedarat mga piling sipres doon;napasok mo rin ang liblib na lugar,makapal na gubat ay iyong ginalugad.
24. Humukay ka ng maraming balon,tubig ng dayuhan ay iyong ininom.Ang lahat ng batis sa bansang Egiptoay pawang natuyo nang matapakan mo.
25. “‘Tila hindi mo pa nababalitaanang aking balak noon pa mang araw?Ang lahat ng iyon ngayo'y nagaganapmatitibay na lunsod na napapaligiran ng pader,napabagsak mong lahat at ngayo'y bunton ng pagkawasak.
26. Ang mga nakatira sa mga nasabing bayan,pawang napahiya at ang lakas ay naparam.Ang kanilang katulad at kabagayay halamang lanta na sumusupling pa lamang,natuyong damo sa ibabaw ng bubong.
27. “‘Lahat ng ginagawa mo'y aking nalalaman,ang pinagmulan mo at patutunguhan.Hindi na rin lingid ang iyong isipan,alam kong sa akin ika'y nasusuklam.
28. Dahil sa matinding poot mo sa akin,at kahambugan mong sa aki'y di lihim,ang ilong mong iya'y aking tatalianat ang iyong bibig, aking bubusalan,ibabalik kita sa iyong pinagmulan.’”