พันธสัญญาเดิม

พันธสัญญาใหม่

สุภาษิต 7:15-27 พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV (KJV)

15. ฉันจึงออกมาหาเธอ เสาะหาหน้าเธอ และฉันพบเธอแล้ว

16. ฉันได้ประดับเตียงของฉันด้วยผ้าคลุม เป็นผ้าลินินอียิปต์สีต่างๆ

17. ฉันได้อบที่นอนของฉันด้วยมดยอบ กฤษณา และอบเชย

18. มาเถอะ ให้เรามาอิ่มด้วยความรักจนรุ่งเช้า ให้เราทำตัวของเราให้ปีติยินดีด้วยความรัก

19. เพราะผัวของฉันไม่อยู่บ้าน เขาไปทางไกล

20. เขาเอาเงินไปถุงหนึ่ง พอวันเพ็ญเขาจึงกลับมา”

21. นางหว่านล้อมด้วยวาจาโอ้โลม นางบังคับเขาด้วยริมฝีปากที่พูดพะเน้าพะนอ

22. เขาก็ติดตามนางไปทันทีอย่างวัวตัวผู้ไปสู่การฆ่า หรืออย่างคนเขลาที่ไปรับโทษที่ขื่อ

23. จนลูกธนูปักเข้าไปถึงตับ อย่างนกรนเข้าไปหาบ่วง เขาหาทราบไม่ว่านี่มีค่าถึงชีวิต

24. ฉะนั้น โอ บุตรทั้งหลายเอ๋ย บัดนี้จงฟังเราและจงตั้งใจต่อถ้อยคำจากปากของเรา

25. อย่าให้ใจของเจ้าหันไปตามทางของนาง อย่าหลงทางไปในวิถีของนางนั้น

26. เพราะนางได้ฟัดเหยื่อลงเสียเป็นอันมาก เออ นางได้ฆ่าชายที่แข็งแรงจำนวนมากเสียแล้ว

27. เรือนของนางเป็นทางไปสู่นรก ลงไปถึงห้วงแห่งความตาย

อ่านบทที่สมบูรณ์ สุภาษิต 7