9. หลังจากนั้นข้าพเจ้ามองไปและตรงหน้าข้าพเจ้ามีผู้คนมากมายนับไม่ถ้วนจากทุกชาติ ทุกเผ่า ทุกหมู่ชน และทุกภาษายืนอยู่หน้าพระที่นั่งและต่อหน้าพระเมษโปดก พวกเขาสวมชุดสีขาวและถือทางอินทผลัม
10. และพวกเขาร้องเสียงดังว่า“ความรอดมาจากพระเจ้าของเราผู้ประทับบนพระที่นั่งและมาจากพระเมษโปดก”
11. ทูตสวรรค์ทั้งปวงยืนอยู่รอบพระที่นั่ง รอบเหล่าผู้อาวุโสและสิ่งมีชีวิตทั้งสี่ พวกเขาหมอบกราบซบหน้าลงต่อหน้าพระที่นั่งและนมัสการพระเจ้า
12. ร้องว่า“อาเมน!ขอให้คำสรรเสริญ พระสิริปัญญา คำขอบพระคุณ พระเกียรติเดชานุภาพ และกำลังมีแด่พระเจ้าของเราสืบๆ ไปเป็นนิตย์อาเมน!”
13. จากนั้นผู้อาวุโสคนหนึ่งถามข้าพเจ้าว่า “คนเหล่านี้ที่สวมชุดสีขาวคือใครและพวกเขามาจากไหน?”
14. ข้าพเจ้าตอบว่า “ท่านเจ้าข้า ท่านย่อมทราบอยู่แล้ว”และเขาพูดว่า “คนเหล่านี้คือผู้ที่มาจากความทุกข์ลำเค็ญครั้งใหญ่ พวกเขาได้ชำระล้างเสื้อผ้าของตนในพระโลหิตของพระเมษโปดกจนขาวสะอาดแล้ว
15. เหตุฉะนั้น“พวกเขาอยู่หน้าพระที่นั่งของพระเจ้าและรับใช้พระองค์ทั้งกลางวันกลางคืนในพระวิหารของพระองค์และพระองค์ผู้ประทับบนพระที่นั่งจะทรงกางเต็นท์ของพระองค์เหนือพวกเขา
16. พวกเขาจะไม่หิวโหยอีกพวกเขาจะไม่กระหายอีกแล้วทั้งดวงอาทิตย์และความร้อนแรงกล้าจะไม่แผดเผาพวกเขาอีกเลย
17. เพราะพระเมษโปดกผู้ทรงอยู่กลางพระที่นั่งนั้นจะเป็นพระผู้เลี้ยงของเขาพระองค์จะทรงนำพวกเขาไปยังน้ำพุแห่งชีวิตและพระเจ้าจะทรงเช็ดน้ำตาทุกหยดจากตาของเขา”