13. สินค้าอื่นๆ คืออบเชย เครื่องเทศ เครื่องหอม มดยอบ กำยาน เหล้าองุ่น น้ำมันมะกอก แป้งละเอียด ข้าวสาลี วัว แกะ ม้า รถม้า ร่างกายและวิญญาณมนุษย์
14. “เขาทั้งหลายจะกล่าวว่า ‘ผลที่เจ้าใฝ่หาได้พ้นมือเจ้าไปแล้ว ทรัพย์สมบัติและความหรูหราทั้งปวงของเจ้าได้สูญสิ้นไปแล้ว มันไม่มีวันฟื้นตัวขึ้นมาอีกแล้ว’
15. บรรดาพ่อค้าที่ร่ำรวยจากการขายสินค้าให้นครนั้นจะยืนอยู่ห่างๆ เพราะกลัวภัยแห่งความทุกข์ทรมานของมัน พวกเขาจะร่ำไห้ไว้อาลัย
16. และร้องว่า“ ‘วิบัติ! วิบัติแล้ว โอ มหานครเจ้านุ่งห่มผ้าลินินเนื้อดี ผ้าสีม่วง และผ้าสีแดงเข้มแพรวพราวด้วยทองคำ เพชรพลอย และไข่มุก
17. เพียงชั่วโมงเดียวทรัพย์สมบัติอลังการทั้งหลายก็ได้ถูกทำลายย่อยยับไป!’“นายเรือทุกคน ผู้โดยสาร ลูกเรือ และคนทั้งปวงที่หาเลี้ยงชีพจากทะเลจะยืนอยู่ห่างๆ
18. เมื่อเห็นควันที่เผานครนั้นพวกเขาจะร้องว่า ‘เคยมีนครไหนบ้างที่เหมือนนครยิ่งใหญ่นี้?’
19. พวกเขาจะโปรยผงคลีใส่ศีรษะของตน ร่ำไห้คร่ำครวญ และร้องว่า“ ‘วิบัติ! วิบัติแล้ว โอ มหานครที่นี่ทำให้ทุกคนผู้มีเรือเดินทะเลร่ำรวยด้วยความมั่งคั่งของมันเพียงชั่วโมงเดียวมันก็ถูกทำลายย่อยยับไป!’
20. “สวรรค์เอ๋ย จงชื่นชมยินดีเนื่องด้วยนครนี้!ประชากรของพระเจ้า อัครทูต และผู้เผยพระวจนะทั้งหลายจงเปรมปรีดิ์เถิด! พระเจ้าทรงพิพากษาลงโทษนครนี้ให้ท่านแล้ว”
21. จากนั้นทูตสวรรค์ผู้ทรงฤทธิ์องค์หนึ่งยกหินก้อนขนาดเท่าหินโม่ใหญ่ทุ่มลงในทะเลแล้วกล่าวว่า“บาบิโลนมหานครจะถูกทุ่มลงด้วยความรุนแรงเช่นนี้แหละจะไม่มีใครพบเห็นมันอีกเลย
22. จะไม่มีใครได้ยินเสียงดนตรีจากนักพิณและนักดนตรี คนเป่าขลุ่ยและคนเป่าแตรในนครนี้อีกเลยจะไม่พบช่างสาขาใดๆในนครนี้อีกแล้วจะไม่มีเสียงโม่แป้งให้ได้ยินในนครนี้อีกต่อไป
23. จะไม่มีแสงตะเกียงในนครนี้อีกแล้วจะไม่ได้ยินเสียงของบ่าวสาวในนครนี้อีกต่อไปสิ่งนี้เกิดขึ้นเพราะพ่อค้าทั้งหลายของเจ้าได้เป็นผู้ยิ่งใหญ่ของโลกเจ้าได้ใช้มนต์สะกดมวลประชาชาติให้หลงไป
24. ในนครนี้เขาได้พบเลือดของเหล่าผู้เผยพระวจนะและเลือดของประชากรของพระเจ้าและเลือดของคนทั้งปวงที่ถูกฆ่าบนแผ่นดินโลก”