1. ในวันเดียวกันนั้นพระเยซูเสด็จจากบ้านไปประทับที่ริมทะเลสาบ
2. มีฝูงชนมากมายยิ่งนักมารุมล้อมพระองค์ พระองค์จึงทรงลงไปประทับในเรือขณะที่ประชาชนทั้งปวงยืนอยู่บนฝั่ง
3. แล้วพระองค์ตรัสหลายสิ่งกับพวกเขาเป็นคำอุปมาเช่น “ชาวนาคนหนึ่งออกไปหว่านเมล็ดพืช
4. ขณะที่หว่าน บางเมล็ดก็ตกตามทางและนกมาจิกกินไปหมด
5. บางเมล็ดตกบนพื้นกรวดหิน มีเนื้อดินน้อยจึงงอกขึ้นโดยเร็วเพราะดินไม่ลึก
6. แต่เมื่อแดดเผาก็เหี่ยวไปเพราะไม่มีราก
7. บางเมล็ดตกกลางพงหนามโดนหนามงอกคลุม
8. แต่ยังมีบางเมล็ดที่ตกบนดินดีซึ่งเกิดผลร้อยเท่า หกสิบเท่า หรือสามสิบเท่าของที่หว่าน
9. ใครมีหู จงฟังเถิด”
10. เหล่าสาวกมาหาพระองค์และทูลถามว่า “เหตุใดพระองค์จึงตรัสกับประชาชนเป็นคำอุปมา?”
11. พระเยซูทรงตอบว่า “ความลับของอาณาจักรสวรรค์ทรงให้พวกท่านรู้ แต่ไม่ทรงให้พวกเขารู้
12. ผู้ใดมีอยู่แล้วจะได้รับเพิ่มขึ้นจนมีล้นเหลือ ส่วนผู้ที่ไม่มีแม้ซึ่งเขามีอยู่ก็จะถูกริบไปจากเขา
13. ด้วยเหตุนี้เราจึงกล่าวกับพวกเขาเป็นคำอุปมาคือ“แม้ได้ดู แต่พวกเขาก็ไม่เห็นแม้ได้ฟัง แต่พวกเขาก็ไม่ได้ยินหรือไม่เข้าใจ
14. เป็นจริงตามคำพยากรณ์ของอิสยาห์ที่ว่า“ ‘เจ้าจะฟังแล้วฟังเล่า แต่จะไม่มีวันเข้าใจเจ้าจะดูแล้วดูเล่า แต่จะไม่มีวันประจักษ์
15. เพราะจิตใจของชนชาตินี้ดื้อด้านไปพวกเขาไม่ยอมเปิดหูเปิดตามิฉะนั้นแล้วพวกเขาจะได้เห็นกับตาได้ยินกับหูเข้าใจด้วยจิตใจและหันกลับมา แล้วเราจะรักษาพวกเขาให้หาย’