พันธสัญญาเดิม

พันธสัญญาใหม่

กิจการของอัครทูต 7:42-49 พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย (TNCV)

42. แต่พระเจ้าทรงหันหลังให้พวกเขาและทรงปล่อยให้พวกเขานมัสการสิ่งต่างๆ ในท้องฟ้า เป็นจริงตามที่เขียนไว้ในหนังสือของบรรดาผู้เผยพระวจนะว่า“ ‘พงศ์พันธุ์อิสราเอลเอ๋ย ตลอดสี่สิบปีในถิ่นกันดารเจ้าได้ถวายเครื่องบูชาและมอบของถวายแก่เราหรือ?

43. เจ้าตั้งสถานศักดิ์สิทธิ์แห่งพระโมเลคและดวงดาวแห่งเรฟานเทพเจ้าของเจ้าคือรูปเคารพต่างๆ ซึ่งเจ้าสร้างขึ้นกราบไหว้ฉะนั้นเราจะส่งเจ้าไปเป็นเชลย’ในดินแดนที่ไกลยิ่งกว่าบาบิโลน

44. “บรรพบุรุษของเรามีพลับพลาแห่งพันธสัญญาอยู่ด้วยในถิ่นกันดาร ซึ่งสร้างขึ้นตามที่พระเจ้าทรงบัญชาโมเสสตามแบบที่โมเสสได้เห็น

45. เมื่อได้รับพลับพลาแล้วบรรพบุรุษของเราภายใต้การบังคับบัญชาของโยชูวาก็นำพลับพลานั้นไปกับพวกเขาเมื่อเข้ายึดครองดินแดนจากชนชาติต่างๆ ที่พระเจ้าทรงขับไล่ออกไปให้พ้นหน้าพวกเขา พลับพลาคงอยู่ในดินแดนจนถึงสมัยของดาวิด

46. ผู้เป็นที่โปรดปรานของพระเจ้าและดาวิดทูลขอที่จะสร้างที่ประทับถวายพระเจ้าของยาโคบ

47. แต่เป็นโซโลมอนที่สร้างพระนิเวศถวายพระองค์

48. “อย่างไรก็ดี องค์ผู้สูงสุดไม่ได้ประทับในนิเวศที่มนุษย์สร้างขึ้นตามที่ผู้เผยพระวจนะกล่าวว่า

49. “องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสว่า ‘สวรรค์เป็นบัลลังก์ของเราและโลกเป็นที่วางเท้าของเราก็แล้วนิเวศที่เจ้าจะสร้างให้เราเป็นแบบไหนเล่า?หรือที่พำนักสำหรับเราอยู่ที่ไหน?

อ่านบทที่สมบูรณ์ กิจการของอัครทูต 7