10. ก็แล้วบัดนี้เหตุใดท่านจึงพยายามลองดีกับพระเจ้าโดยวางแอกลงบนคอของสาวกเหล่านั้น? แอกซึ่งไม่ว่าเราหรือบรรพบุรุษของเราล้วนแบกไม่ไหว
11. อย่าเลย! เราเชื่อว่าที่เรารอดก็โดยพระคุณขององค์พระเยซูเจ้าของเราเช่นเดียวกับพวกเขา”
12. ทุกคนในที่ประชุมนิ่งฟังบารนาบัสกับเปาโลเล่าถึงหมายสำคัญและปาฏิหาริย์ต่างๆ ที่พระเจ้าได้ทรงกระทำท่ามกลางคนต่างชาติผ่านพวกเขา
13. เมื่อพวกเขาพูดจบแล้วยากอบกล่าวขึ้นว่า “พี่น้องทั้งหลาย โปรดฟังข้าพเจ้า
14. ซีโมน ได้อธิบายให้เราฟังแล้วว่าตั้งแต่แรกพระเจ้าทรงแสดงความห่วงใยของพระองค์ โดยเลือกคนต่างชาติบางคนมาเป็นประชากรของพระองค์
15. ทั้งนี้สอดคล้องกับคำของผู้เผยพระวจนะซึ่งเขียนไว้ว่า
16. “ ‘หลังจากนี้เราจะกลับมาและจะสร้างเต็นท์ของดาวิดที่ล้มลงแล้วขึ้นมาใหม่เราจะสร้างสิ่งปรักหักพังขึ้นมาใหม่และเราจะทำให้สิ่งเหล่านั้นคืนสู่สภาพดี
17. เพื่อบรรดาผู้ที่เหลืออยู่และชนต่างชาติทั้งปวงที่ได้ชื่อตามนามของเราจะแสวงหาองค์พระผู้เป็นเจ้าองค์พระผู้เป็นเจ้าผู้ทรงกระทำสิ่งเหล่านี้’
18. ซึ่งเป็นที่ทราบกันมาหลายยุคสมัย
19. “ดังนั้นข้าพเจ้าเห็นว่าเราไม่ควรสร้างความลำบากให้กับคนต่างชาติที่หันมาหาพระเจ้า
20. แต่ให้เราเขียนไปบอกพวกเขาว่าให้ละเว้นจากอาหารที่เป็นมลทินโดยรูปเคารพ จากการผิดศีลธรรมทางเพศ จากการกินเนื้อสัตว์ที่ถูกรัดคอตาย และจากการกินเลือด
21. เพราะตั้งแต่โบราณกาลมีการเทศนาและอ่านธรรมบัญญัติของโมเสสในธรรมศาลาทุกวันสะบาโตในทุกๆ เมือง”
22. แล้วเหล่าอัครทูตและผู้ปกครองกับทุกคนในคริสตจักรได้ตัดสินใจให้เลือกบางคนในพวกเขาและส่งไปยังอันทิโอกกับเปาโลและบารนาบัส ที่ประชุมได้เลือกยูดาส (ที่เรียกกันว่าบารซับบาส) กับสิลาส ชายทั้งสองนี้เป็นผู้นำในหมู่พวกพี่น้อง
23. แล้วฝากพวกเขาถือจดหมายไปด้วย มีใจความว่าจดหมายฉบับนี้จากเหล่าอัครทูตและผู้ปกครอง ผู้เป็นพี่น้องของท่านเรียน ท่านผู้เชื่อซึ่งเป็นชาวต่างชาติในเมืองอันทิโอก ในแคว้นซีเรีย และในแคว้นซิลีเซียขอคำนับ
24. ข้าพเจ้าทั้งหลายได้ยินว่ามีพวกเราบางคนไปหาท่านโดยไม่ได้รับมอบหมาย พวกเขาไปรบกวนท่านโดยกล่าวสิ่งที่ทำให้ท่านไม่สบายใจ
25. ฉะนั้นเราทุกคนเห็นพ้องต้องกันที่จะเลือกบางคนและส่งมาหาพวกท่านพร้อมกับบารนาบัสและเปาโลเพื่อนที่รักของเรา