พันธสัญญาเดิม

พันธสัญญาใหม่

1ยอห์น 2:6-17 พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย (TNCV)

6. ผู้ใดอ้างว่าอยู่ในพระองค์ ผู้นั้นต้องดำเนินชีวิตอย่างที่พระเยซูได้ทรงดำเนิน

7. เพื่อนที่รัก ข้าพเจ้าไม่ได้เขียนบัญญัติใหม่ถึงท่าน นี่เป็นบัญญัติเก่าซึ่งท่านมีมาตั้งแต่แรก บัญญัติเก่านี้คือเรื่องราวที่ท่านเคยได้ยินมาแล้ว

8. แต่จะว่าข้าพเจ้าเขียนบัญญัติใหม่ถึงท่านก็ได้ ท่านเห็นบัญญัตินี้เป็นจริงในพระองค์และในท่านเอง เพราะความมืดกำลังผ่านพ้นไปและความสว่างแท้กำลังส่องแสงอยู่แล้ว

9. ผู้ใดที่อ้างว่าอยู่ในความสว่างแต่เกลียดชังพี่น้องของตนก็ยังอยู่ในความมืด

10. ผู้ที่รักพี่น้องของตนก็อยู่ในความสว่าง และไม่มีอะไรในผู้นั้นที่ทำให้ตัวเขาสะดุด

11. แต่ผู้ที่เกลียดชังพี่น้องของตนก็อยู่ในความมืดและเดินวนเวียนในความมืด เขาไม่รู้ว่าตนกำลังไปไหนเพราะความมืดทำให้เขาตาบอด

12. ลูกที่รัก ข้าพเจ้าเขียนถึงท่านทั้งหลายเพราะบาปของท่านได้รับการอภัยแล้วเนื่องด้วยพระนามของพระองค์

13. บิดาทั้งหลาย ข้าพเจ้าเขียนถึงท่านเพราะท่านได้รู้จักพระองค์ผู้ทรงดำรงอยู่ตั้งแต่ปฐมกาลหนุ่มสาวทั้งหลาย ข้าพเจ้าเขียนถึงท่านเพราะท่านได้ชนะมารร้ายนั้น

14. ลูกที่รัก ข้าพเจ้าเขียนถึงท่านทั้งหลายเพราะท่านได้รู้จักพระบิดาบิดาทั้งหลาย ข้าพเจ้าเขียนถึงท่านเพราะท่านได้รู้จักพระองค์ผู้ทรงดำรงอยู่ตั้งแต่ปฐมกาลหนุ่มสาวทั้งหลาย ข้าพเจ้าเขียนถึงท่านเพราะท่านเข้มแข็งและพระวจนะของพระเจ้าดำรงอยู่ในท่านและท่านได้ชนะมารร้ายนั้น

15. อย่ารักโลกหรือสิ่งใดๆ ในโลก ถ้าผู้ใดรักโลก ความรักของพระบิดาก็ไม่ได้อยู่ในผู้นั้น

16. เพราะทุกสิ่งในโลกไม่ว่าจะเป็นตัณหาของเนื้อหนัง ตัณหาของตา และความทะนงในสิ่งที่ตนมีหรือทำ ไม่ได้มาจากพระบิดาแต่มาจากโลก

17. โลกกับความปรารถนาต่างๆ ของโลกก็ล่วงไป แต่ผู้ที่ทำตามพระประสงค์ของพระเจ้าดำรงอยู่ตลอดกาล

อ่านบทที่สมบูรณ์ 1ยอห์น 2