11. เราจะยุติงานฉลองทั้งปวงของนางได้แก่เทศกาลประจำปีทั้งหลาย วันขึ้นหนึ่งค่ำและวันสะบาโตทั้งหมดนี้เป็นเทศกาลตามกำหนดของนาง
12. เราจะทำลายบรรดาเถาองุ่นและต้นมะเดื่อของนางซึ่งนางกล่าวว่าชู้รักให้มาเป็นค่าตัวเราจะทำให้มันกลายเป็นพุ่มหนามและสัตว์ป่าทั้งหลายจะเข้ามารุมกิน
13. เราจะลงโทษนางที่นางเผาเครื่องหอมบูชาแก่พระบาอัลในวันเหล่านั้นนางประดับกายด้วยแหวนและเพชรพลอยแพรวพราวแล้วโลดแล่นตามชู้รักไปแต่นางกลับลืมเรา” องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศดังนั้น
14. “ดังนั้นเรากำลังจะเกลี้ยกล่อมนางเราจะพานางเข้าไปในถิ่นกันดารและพูดกับนางอย่างอ่อนโยน
15. ที่นั่นเราจะคืนสวนองุ่นแก่นางและจะทำให้หุบเขาอาโคร์กลายเป็นประตูแห่งความหวังที่นั่นนางจะร้องเพลงเหมือนเมื่อครั้งแรกรุ่นเหมือนวันที่นางออกมาจากอียิปต์”
16. องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศแก่ชาวอิสราเอลว่า“ในวันนั้นเจ้าจะเรียกเราว่า ‘สามีของฉัน’และไม่เรียกว่า ‘นายของฉัน’ อีกต่อไป
17. เราจะกำจัดชื่อของพระบาอัลออกจากริมฝีปากของนางจะไม่มีการเอ่ยถึงชื่อเหล่านี้อีกต่อไป
18. ในวันนั้นเราจะทำพันธสัญญากับสัตว์ในท้องทุ่ง นกในอากาศและสัตว์ที่เลื้อยคลานเพื่อพวกเจ้าเราจะกำจัดธนู ดาบ และสงครามให้หมดสิ้นจากดินแดนนี้เพื่อทุกชีวิตจะอยู่อย่างปลอดภัย
19. เราจะหมั้นเจ้าไว้ให้เป็นของเราชั่วนิรันดร์เราจะหมั้นเจ้าไว้ในความชอบธรรมและความยุติธรรมในความรักและความเห็นอกเห็นใจ
20. เราจะหมั้นเจ้าไว้ในความซื่อสัตย์และเจ้าจะรู้จักองค์พระผู้เป็นเจ้า”
21. องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศว่า“ในวันนั้นเราจะตอบสนองโดยเราจะทำให้ท้องฟ้าเกิดฝนตามคำเรียกร้องของแผ่นดิน
22. และจะให้ผืนดินเกิดเมล็ดข้าวเหล้าองุ่นใหม่และน้ำมันตามคำเรียกร้องของยิสเรเอล
23. เราจะปลูกนางไว้ในดินแดนนั้นเพื่อเราเราจะแสดงความรักแก่ผู้ที่เราเรียกว่า ‘ไม่เป็นที่รักของเรา’เราจะเรียกผู้ที่ ‘ไม่ใช่ประชากรของเรา’ ว่า ‘เจ้าคือประชากรของเรา’และพวกเขาจะเรียกเราว่า ‘พระองค์ทรงเป็นพระเจ้าของเรา’ ”