13. จงแกว่งเคียวเพราะข้าวสุกพร้อมให้เกี่ยวแล้วมาเถิด มาย่ำองุ่นเพราะบ่อย่ำองุ่นเต็มแล้วและบ่อเก็บมีเหล้าองุ่นเต็มล้นความชั่วร้ายของพวกเขามากมายนัก!”
14. ผู้คนมากันมืดฟ้ามัวดินในหุบเขาแห่งการพิพากษา!เพราะวันแห่งองค์พระผู้เป็นเจ้าใกล้เข้ามาแล้วในหุบเขาแห่งการพิพากษา
15. ดวงอาทิตย์และดวงจันทร์จะมืดมิดไปและดวงดาวจะอับแสง
16. องค์พระผู้เป็นเจ้าจะทรงเปล่งพระสุรเสียงกึกก้องจากศิโยนทรงเปล่งพระสุรเสียงจากเยรูซาเล็มแผ่นดินและผืนฟ้าจะสั่นสะท้านแต่องค์พระผู้เป็นเจ้าจะทรงเป็นที่ลี้ภัยสำหรับประชากรของพระองค์เป็นที่มั่นสำหรับประชากรอิสราเอล
17. “เมื่อนั้นเจ้าจะรู้ว่าเราผู้เป็นพระยาห์เวห์พระเจ้าของเจ้าพำนักอยู่ในศิโยนภูเขาศักดิ์สิทธิ์ของเราเยรูซาเล็มจะบริสุทธิ์ศักดิ์สิทธิ์คนต่างชาติจะไม่มาย่ำยีมันอีก
18. “ในวันนั้นจะมีน้ำองุ่นหยดจากภูเขาและมีน้ำนมไหลมาจากเนินเขาลำห้วยทั้งปวงของยูดาห์จะมีน้ำนองธารน้ำพุจะไหลออกมาจากพระนิเวศขององค์พระผู้เป็นเจ้าให้ความชุ่มชื่นแก่หุบเขาต้นกระถินเทศ
19. แต่อียิปต์จะเริศร้างเอโดมกลายเป็นถิ่นกันดารเพราะความอำมหิตที่ทำไว้กับชาวยูดาห์พวกเขาทำให้ผู้บริสุทธิ์ต้องหลั่งเลือดในดินแดนนั้น
20. ยูดาห์และเยรูซาเล็มจะมีผู้อยู่อาศัยตลอดไปทุกชั่วอายุ
21. ความผิดที่พวกเขาทำให้โลหิตตกซึ่งเราไม่ได้อภัยให้นั้นเราจะให้อภัย” องค์พระผู้เป็นเจ้าประทับอยู่ในศิโยน!