2. คนโง่ตายเพราะโทสะจริตความอิจฉาริษยาเข่นฆ่าคนเขลา
3. ข้าเองเคยเห็นคนโง่สร้างตัวเป็นหลักเป็นฐานแต่ทันใดนั้นบ้านของเขาก็ถูกสาปแช่ง
4. ลูกหลานของเขาอยู่อย่างไร้ความปลอดภัยและถูกคาดคั้นในศาลโดยไม่มีใครปกป้อง
5. พืชผลของเขาถูกคนหิวโหยผลาญหมดแม้แต่ที่ขึ้นในพงหนามก็หมดสิ้นทรัพย์สินของเขาถูกคนกระหายฉกฉวยไป
6. เพราะความทุกข์ไม่ได้ผุดขึ้นมาจากดินความเดือดร้อนไม่ได้งอกขึ้นจากพื้น
7. แต่คนเราเกิดมาเพื่อความทุกข์ยากเหมือนประกายไฟย่อมพุ่งขึ้นฟ้า
8. “หากเป็นข้า ข้าจะวิงวอนต่อพระเจ้าข้าจะนำเรื่องราวของข้าร้องทูลต่อพระองค์
9. พระองค์ทรงกระทำการอัศจรรย์ที่เกินการหยั่งรู้และเหลือคณานับ
10. พระองค์ทรงให้ฝนตกลงมาบนโลกทรงส่งน้ำเข้ามาในท้องทุ่ง
11. ทรงเชิดชูผู้ที่ต่ำต้อยและทรงยกชูผู้คร่ำครวญขึ้นสู่สวัสดิภาพ
12. พระองค์ทรงขัดขวางแผนการของคนเจ้าเล่ห์เพื่อการงานของเขาจะไม่สำเร็จ
13. พระองค์ทรงจับคนฉลาดด้วยเล่ห์เหลี่ยมของเขาเองและทรงล้มแผนการของคนชั่ว
14. ความมืดมนมาเหนือเขาในยามกลางวันกลางวันแสกๆ เขาคลำสะเปะสะปะเหมือนอยู่ในยามกลางคืน