17. เพราะพระเจ้าไม่ได้ให้สติปัญญาแก่มันหรือให้มันรู้จักคิด
18. แต่เมื่อมันกางปีกวิ่งไปมันก็ยิ้มเยาะม้าและผู้ขี่
19. “เจ้าให้พละกำลังแก่ม้าและให้แผงคอปลิวไสวแก่มันหรือ?
20. เจ้าให้มันเผ่นโผนเหมือนตั๊กแตนหรือ?เสียงหายใจของมันน่าสะพรึงกลัว
21. มันตะกุยดิน ปีติยินดีในพละกำลังของมันและตรงเข้าไปในการต่อสู้
22. มันหัวเราะเยาะความกลัว ไม่เกรงสิ่งใดและมันไม่วิ่งหนีคมดาบ
23. ลูกธนูพุ่งมาทางด้านข้างพร้อมกับทวนและหอกที่ส่องประกายวาววับ
24. มันตะกุยพื้นดินอย่างดุเดือดและยืนนิ่งอยู่ไม่ได้เมื่อเสียงแตรดังขึ้น
25. เมื่อได้ยินเสียงแตร มันร้อง ‘ฮี่แฮ่!’มันได้กลิ่นสงครามแต่ไกลเสียงโห่ร้องออกศึก เสียงตะโกนของนายทัพ