พันธสัญญาเดิม

พันธสัญญาใหม่

โยบ 38:9-14 พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย (TNCV)

9. เมื่อเราใช้เมฆเป็นอาภรณ์ของมันใช้ความมืดทึบห่อหุ้มมัน

10. เมื่อเรากำหนดขอบเขตจำกัดมันไว้ตั้งประตูและดาลกั้นไว้

11. เมื่อเราพูดว่า ‘เจ้าไปได้ไกลแค่นี้ จะไปไกลกว่านี้ไม่ได้คลื่นคะนองของเจ้าจะหยุดอยู่ตรงนี้แหละ’?

12. “เจ้าเคยบงการรุ่งอรุณหรือกำหนดตำแหน่งให้แก่รุ่งสาง

13. เพื่อให้มันสาดแสงไปถึงชายขอบแผ่นดินและสลัดคนชั่วออกไปใช่ไหม?

14. แผ่นดินเป็นรูปเป็นร่างขึ้นมาเหมือนดินเหนียวซึ่งถูกประทับตราลักษณะของมันโดดเด่นออกมาเหมือนของเสื้อผ้าอาภรณ์

อ่านบทที่สมบูรณ์ โยบ 38